Ακούγεται σαν αστειότητα, δεν είναι. Σύμφωνα με την Dr. Karen Fricker από το Πανεπιστήμιο Brock του Καναδά η Ελληνική συμμετοχή “έχει ιστορικό αφηγηματικό χαρακτήρα”.
Σε βιβλίο που συμμετέχει η Fricker, γίνεται λόγος για τη σχέση μας με τους εταίρους και πως αυτή αντικατοπτρίζεται στα τραγούδια που στέλνουμε εκεί. “Η σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη αλλάζει και αυτό είναι διακριτό από τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα που χαρακτηρίζουν τις συμμετοχές της” λέει. “Ειδικά μετά από την ταραχώδη σχέση που έχει διαμορφωθεί στην Ευρωζώνη από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, το 2008”.
Η δημοσιογράφος Frances Robbinson της Wall Street Journal αποφάσισε να τεκμηριώσει όσα ισχυρίζεται η Καναδή επιστήμονας. “Με μια πρώτη, εύκολη, ανάγνωση μπορούμε να πούμε ότι οι στίχοι της Ελληνικής συμμετοχής έχουν να κάνουν με τη δυσχερή θέση της χώρας” γράφει. “Μοιάζει με έκκληση βοηθείας, σαν να την έχει γράψει ο Γιάνης Βαρουφάκης σαν μέρος της Θεωρίας Παιγνίων στις διαπραγματεύσεις του. Στο “One Last Breath” (Μια Τελευταία Ανάσα) η Μαρία-Έλενα Κυριακού τραγουδάει
“My soul, I guess I’m just no one / Ψυχή μου, υποθέτω είμαι ένα τίποτα
you killed me and I am done, without a gun/ με σκότωσες και έχω λήξει, χωρίς όπλο
my light has fade, I feel betrayed/ η όψη μου έχει ξεθωριάσει, νοιώθω προδομένη
just can’t be brave, without faith/ δεν μπορώ να είμαι γενναία, χωρίς πίστη
How could you leave?/ Πως μπόρεσες να με αφήσεις;”
Η δημοσιογράφος αναφέρει ότι όλα μοιάζουν πολύ συγκεκριμένα καθώς αυτή είναι και η επίσημη συμμετοχή της χώρας μας από τον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα από τότε που έκλεισε, 2 χρόνια πριν. Τέλος παραθέτει ένα “πραγματικά σπαρακτικό βίντεο”. Αυτό
“Η Μαρία Έλενα Κυριακού είναι κάπως πιο εύθυμη. Ελάχιστα” συμπληρώνει.
Επιπλέον στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για δύο ακόμη συμμετοχές. Αυτή της Βρετανίας η οποία και είναι μία από τις Μεγάλες Πέντε (που είναι περισσότερες αφού για κάποιο λόγο η Αυστραλία έγινε Ισραήλ και συμμετέχει στη Eurovision) και καθώς οδεύει κατευθείαν για τον τελικό κλείνει χαριτωμένα το μάτι στη Γηραιά Ήπειρο. Για την πολιτική συντάκτη της WSJ, ο τίτλος του κομματιού “Still In Love With You” είναι μία εξομολόγηση αγάπης του Ηνωμένου Βασιλείου προς την Ευρωζώνη για να μαλακώσει τον πόνο και το φόβο από ένα ενδεχόμενο Brexit
Τέλος, “η συμμετοχή της Αρμενίας έχει σαφείς αναφορές στη γενοκτονία που φέτος συμπληρώνει έναν αιώνα (επιλεκτικής για πολλούς) μνήμης”. Το τραγούδι “Face the shadow” υποτίθεται ότι έχει να κάνει με τη σημαντικότητα των οικογενειακών δεσμών, το ρεφρέν του όμως μοιάζει να θέλει να υπενθυμίσει σε όλου αυτό που συνέβη στις 24 Απριλίου 1915, όταν 250 διανοούμενοι Αρμένιοι δολοφονήθηκαν χωρίς οίκτο από τους Τούρκους για να καταστραφεί ο πυρήνας της αρμένικης κουλτούρας και ακόμη μια προμελετημένη σφαγή αμαύρωσε την ιστορία.
