Η διαχείριση του περιβόητου μηνύματος των πολιτών προς την κυβέρνηση από τις ευρωεκλογές κινδυνεύει να καταλήξει σε παρωδία.

Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης λειτουργώντας με τις παλιομοδίτικές αμήχανες και ξεπερασμένες πρακτικές εκτίμησαν ότι αυτό που χρειάζεται είναι …ανασχηματισμός.
Βιάστηκαν να τον προαναγγείλουν αλλά ακόμα ψάχνουν τι πρέπει να αλλάξουν.

Αντί δηλαδή πρώτα να αναζητήσουν νέες πολιτικές διεξόδους και να χαράξουν στρατηγική που θα μπορεί να υλοποιήσει ουσιαστικές αλλαγές τις οποίες θα δεχθούν οι δανειστές και μετά να επιλέξουν τα πρόσωπα που θα μπορέσουν να τις υλοποιήσουν, έβαλαν ξανά «το κάρο μπροστά από το άλογο».
Για να δείξουν ότι κάνουν κάτι, κάνουν το εύκολο. Ανασχηματισμό. Και κινδυνεύουν να τον «κάψουν». Δείχνουν στην κοινωνία ότι δε σχεδιάζουν αλλά μόνο αντιδρούν. Και η αντίδραση χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό οδηγεί συνήθως σε μεγαλύτερα λάθη.

Οι πολίτες μέσω των ευρωεκλογών διαμήνυσαν στην κυβέρνηση ότι η αντοχή τους εξαντλήθηκε. Ειδικά στο πεδίο της φορολογίας, το παράλογο, άδικο έως και εξωφρενικό καθεστώς που έχει επιβληθεί δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να σχεδιάσει τις αλλαγές που επιβάλλεται να κάνει και μετά ο πρωθυπουργός να επιλέξει τους κατάλληλους για να τις υλοποιήσουν, αλλάζει τους υπουργούς.

Και είναι τόσο πρόχειρη και χωρίς κανένα σχεδιασμό αυτή η τακτική που ακόμη και σήμερα δεν έχει καταλήξει στο αν πρέπει να αντικατασταθεί ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας ή θα παραμείνει στη θέση του. Είναι δε και τόσο προσωποκεντρική που το αν θα μετακινηθεί ο κ. Στουρνάρας συναρτάται και με το αν θα βρεθεί κάποια άλλη θέση για να αποκατασταθεί.

Προφανώς η κυβέρνηση θέλει μια αλλαγή πολιτικής επί το φιλολαικότερο. Μπορεί άραγε να την υλοποιήσει καλύτερα ένας νέος υπουργός που για καιρό θα έχει τη δυσπιστία της τρόικας ή ο κ. Στουρνάρας που αν μη τι άλλο είναι πρόσωπο της εμπιστοσύνης τους;

Δεν ξέρουν στην κυβέρνηση ότι οι τροικανοί έχουν μάθει πια την ελληνική πρακτική και κάθε φορά που αντιμετωπίζουν ένα νέο υπουργό τον πιέζουν για να του δείξουν ποιος είναι το αφεντικό;
Δεν αναφέρω τα παραπάνω για να υποστηρίξω τον κ. Στουρνάρα. Αναμφίβολα έκανε καλά τη δύσκολη δουλειά με την τρόικα αλλά απέτυχε στην κοινωνική ισορροπία των βαρών. Και ίσως να πρέπει να αντικατασταθεί. Αλλά υλοποιούσε την πολιτική της κυβέρνησης. Όχι τη δική του.

Τα αναφέρω για να τονίσω τη λάθος πρακτική που μπορεί να οδηγήσει στα χειρότερα. Άλλωστε το κυριακάτικο μήνυμα από τον Σόιμπλε ήταν ξεκάθαρο. Και δε θα αντιμετωπιστεί με απλή αλλαγή προσώπων στην κυβέρνηση.
Σαμαράς και Βενιζέλος οφείλουν πρώτα χαράξουν τη νέα στρατηγική, να την πουν στους βουλευτές και τους πολίτες και μετά να αποφασίσουν ποιοι είναι οι κατάλληλοι για να την υλοποιήσουν.

Ότι άλλο και κυρίως οι κινήσεις πανικού μπορεί να φέρουν αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.