Σας έγραφα πριν μερικές ώρες ότι η Ελληνική Αστυνομία με όσα έκανε τα ξημερώματα της Τρίτης, όταν κοινοί κακοποιοί πήραν από άνδρες της οι οποίοι πήγαν να τους κάνουν έλεγχο, όπλα και αλεξίσφαιρα γιλέκα, είναι ανίκανη. 

Δυστυχώς έμελλε λίγες ώρες αργότερα η ΕΛ.ΑΣ να αποδειχθεί κάτι πολύ χειρότερο. Επικίνδυνη για το κοινωνικό σύνολο. Με μια επιχείρηση που μας γύρισε στην εποχή του Σορίν Ματέι άφησε πίσω της έναν νεκρό πολίτη, διάσπαρτες χειροβομβίδες σε μία πυκνοκατοικημένη γειτονιά και την πιστοποίηση ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε στα στοιχειώδη. 

Η έννοια επαγγελματισμός είναι ίσως η πιο άγνωστη λέξη στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. Αντίθετα, ο τσαμπουκάς, η εκδίκηση και η μαγκιά αποτελούν το δόγμα της. Αν σας φαίνονται σκληρά όλα τα παραπάνω παρακολουθήστε την αλληλουχία των ενεργειών της. 

Μετά το φιάσκο στην Κηφισίας οι αστυνομικοί βρήκαν το ένα από τα αλεξίσφαιρα γιλέκα που τους είχαν κλέψει οι κακοποιοί στο Μαρούσι. Επάνω εντόπισαν αποτυπώματα της ομάδας των “ληστών με τις βαριοπούλες”. Είναι η γνωστή συμμορία που κάνει θρασύτατες ληστείες και έχει πυροβολήσει χωρίς δισταγμό ακόμα και εναντίον πληρωμάτων περιπολικών που τους καταδίωξαν. 

Δηλαδή οι αστυνομικοί ήξεραν την ταυτότητα και τα αποτυπώματα των ληστών, αλλά και την επικινδυνότητά τους. Δεν πήγαιναν όμως να τους συλλάβουν. Για να κάνουν μία τέτοια κίνηση έπρεπε οι ληστές να φτάσουν να τους ταπεινώσουν, όπως έκαναν το βράδυ της Καθαράς Δευτέρας στο Μαρούσι. Δηλαδή τους κινητοποιεί μόνο η εκδίκηση.

Και παρά το ότι γνωρίζουν το πόσο αδίστακτοι είναι οι ύποπτοι οργανώνουν μία τραγική σε σχεδιασμό επιχείρηση στην οποία μετέχουν ελάχιστοι. Εδώ συναντάμε τον τσαμπουκά! “Θα πάμε λίγοι για να πάρουμε τη δόξα… άλλωστε έρχονται και Κρίσεις στο Σώμα”. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν για να οργανώσουν κατά τέτοιο τρόπο την επιχείρησή τους. Ούτε ΕΚΑΜ, αυτά είναι για τις πορείες, ούτε αλληλοκάλυψη, αυτή είναι για να πιάνουν δημοσιογράφους.

Γιουρούσι μέσα στη γειτονιά. Με τα παιδιά να πηγαίνουν φροντιστήριο, τις γυναίκες να ψωνίζουν και τους ηλικιωμένους να πίνουν καφέ. Όλους αυτούς δηλαδή που ξαφνικά άρχισε να βρέχει χειροβομβίδες στα κεφάλια τους. Άτυχος ήταν ο 25χρονος εργάτης. Πατέρας ενός μωρού που δεν θα γνωρίσει ποτέ τον γονιοό του. Θα προσκυνάει μόνο ένα μνήμα. Και θα μάθει όταν μεγαλώσει ότι όπως είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας “η επιχείρηση ήταν επιτυχής, αλλά είχε… ένα θύμα”. 

Μέσα στο χαμό στις 20:00 το βράδυ εξερράγη και μία βόμβα στο Κολωνάκι για να κάνει την εικόνα πλήρη. Για όλα αυτά λοιπόν δεν θα υποβληθεί ούτε μία παραίτηση; Δεν έγινε κανένα λάθος; Δεν έχει κανείς ευθύνη; Δεν έχει κανείς το σθένος να πει σε όλους μας μια συγγνώμη;