Το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών βροντοφωνάζει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί οι ευρωπαίοι πολίτες.
Το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών βροντοφωνάζει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί οι ευρωπαίοι πολίτες.
Η κατ’ αρχήν ανακούφιση από την επικράτηση Μακρόν και από τη βεβαιότητα ότι η Λε Πεν δε θα κερδίσει το δεύτερο γύρο δίνει τώρα τη θέση της στη ζοφερή ψύχραιμη ανάλυση της στάσης των Γάλλων ψηφοφόρων. Μια ανάλυση που δείχνει την απόλυτη απελπισία και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπου σε χώρες της ΕΕ γίνονται εκλογές επικρατούν -φαινομενικά ή πραγματικά – αντισυστημικές δυνάμεις ή έστω σημειώνουν μεγάλα ποσοστά.
Είναι η πρώτη φορά που στο δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών δεν υπάρχει υποψήφιος από τον παραδοσιακό γαλλικό δικομματισμό. Τόσο οι γκωλικοί όσο και οι σοσιαλιστές πλήρωσαν το τίμημα της πολιτικής που κατά καιρούς εφάρμοσαν. Οι Γάλλοι έδωσαν προβάδισμα σε έναν ανεξάρτητο και άφθαρτο υποψήφιο που δεν έχει καν κόμμα. Ο Μακρόν δεν έχει πολιτικό παρελθόν παρά μόνο ένα σύντομο πέρασμα από το υπουργείο Οικονομικών όπου τον διόρισε ο αποτυχημένος Ολάντ. Παρ’ ότι δεν κατάφερε τίποτα σπουδαίο και αποχώρησε, τώρα είναι ο πιθανότερος νέος πρόεδρος όχι λόγω των ικανοτήτων του, αλλά λόγω της συγκυρίας. Ο δεξιός αντίπαλος του Φιγιόν βυθίστηκε από τα σκάνδαλα, όπως πολλοί όμοιοι του. Ο σοσιαλιστής υποψήφιος κατέλαβε μόλις την 5η θέση αφού προέρχεται από το κόμμα του Ολάντ που είναι ο πρώτος εν ενέργεια πρόεδρος που δεν τόλμησε να ζητήσει την επανεκλογή του! Και οι Γάλλοι μπρος στον κίνδυνο Λε Πεν επέλεξαν… Μακρόν.
Στην Ευρώπη κανείς δε δικαιούται να πανηγυρίζει για νίκη της δημοκρατίας.
Το ποσοστό της Λε Πεν είναι υψηλότατο. Και στο δεύτερο γύρο περίπου το 40% των ψηφοφόρων θα την ψηφίσει! Δηλαδή θα έρθει σε μια, έστω από σπόντα, επαφή με το κόμμα της.
Αλλά και η συνολική θεώρηση των αποτελεσμάτων είναι τραγική για τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην… συστημική ΕΕ και τα αποτελέσματα τους. Σχεδόν οι μισοί ψηφοφόροι της Γαλλίας ψήφισαν υποψήφιους που θέλουν την έξοδο της χώρας τους από την Ένωση και το κοινό νόμισμα.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό. Αν ο Μακρόν ως πρόεδρος δεν ικανοποιήσει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων του τι θα προκύψει από την κάλπη των επόμενων εκλογών;