Παρ’ ότι όλοι συνομολογούν ότι το τελευταίο διάστημα έχει συντελεστεί πρόοδος στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας- πιστωτών, οι εξελίξεις από το Eurogroup της 11ης Μαΐου δεν προμηνύουν ευτυχή κατάληξη.
Οι δανειστές θέτουν συνεχώς νέα ζητήματα και απαιτούν σκληρότερα μέτρα. Η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές εκτιμάται σε περίπου 4 δισ. επιπλέον μέτρα. Είναι προφανές πως παρά το ότι η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί σοβαρές υποχωρήσεις από τις κόκκινες γραμμές της και επιβολή ή διατήρηση μέτρων που ως αντιπολίτευση επέκρινε σφόδρα –π.χ. ΕΝΦΙΑ- αυτά τώρα φαντάζουν λίγα.
Πολιτική διαπραγμάτευση δε γίνεται αφού η όλη συζήτηση διεξάγεται σε τεχνοκρατικό επίπεδο όπως από την αρχή επέβαλαν οι εταίροι μας.
Αν δεν προκύψει μια εκ βάθρων ανατροπή το αδιέξοδο μοιάζει πιθανό. Η ελληνική κυβέρνηση θα εξαντλήσει το χρόνο και τη ρευστότητα της αλλά οι σκληροί όροι δε θα αλλάξουν. Άρα δε θα θέλει αλλά και δε θα μπορεί να νομοθετήσει νέα συμφωνία.
Έτσι αναγκαστικά θα οδηγηθούμε σε εξελίξεις εν μέσω θέρους. Το ποιες θα είναι και ποια μορφή θα λάβουν μένει να το δούμε.
Και πιθανότατα την εκτίμηση αυτή έχουν και οι δανειστές μας γι αυτό χθες κατέδειξαν με τις δηλώσεις τους ότι το δημοψήφισμα δεν τους φοβίζει.