Μετά το χθεσινό ντελίριο των εξελίξεων, όπου υπουργοί, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση διαγωνίζονταν για το ποιός θα ρίξει πρώτος τον πρωθυπουργό από την εξουσία, σήμερα όλοι παίρνουν ανάσα και αναπροσαρμόζουν τις στρατηγικές τους.
Κρίσιμη είναι η αντιμετώπιση που θα έχει ο κ. Παπανδρέου από τους ηγέτες των 20 πλουσιότερων χωρών που συνεδριάζουν στις Κάννες το απόγευμα και τον κάλεσαν άρον- άρον για να τους εξηγήσει τι κάνει και γιατί απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία της περασμένης Τετάρτης.
Το πιθανότερο είναι ότι για να αποφύγουν κινήσεις που θα θεωρηθούν επέμβαση στα εσωτερικά μας να του ζητήσουν να ολοκληρώσει το ταχύτερο δυνατό τις όποιες εκκρεμότητες άνοιξε με τα περί δημοψηφίσματος, εξέλιξη που ο κ. Παπανδρέου θα ερμηνεύσει ως στήριξη της κυβέρνησης και των επιλογών του.
Επόμενο κρίσιμο σημείο είναι η ψηφοφορία για την παροχή εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση τα μεσάνυχτα της Παρασκευής.
Κλειδί αποτελεί η στάση των 6 βουλευτών που έχουν ζητήσει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, δηλαδή θεωρούν ότι η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να παραδώσει την εξουσία σε μια άλλη.
Είναι οι κυρίες Παπανδρέου, Καϊλή, Κεφαλίδου, Αντωνίου, Μπατζελή και ο κύριος Λιτζέρης.
Παραμένει άγνωστο και δεν το διευκρινίζουν και οι ίδιοι αν παρά τις δηλώσεις τους τελικώς θα δώσουν θετική ψήφο στον κ. Παπανδρέου.
Προφανώς περιμένουν ως την τελευταία στιγμή τις εξελίξεις.
Πάντως δε θα είναι εύκολο να πάρουν την απόφαση να ρίξουν την κυβέρνηση σε μια τέτοια ψηφοφορία.
Άλλωστε θα έχουν μια καλύτερη ευκαιρία.
Για τους περισσότερους από τους διαφωνούντες, αλλά και για πολλούς ακόμα, σημείο κλειδί είναι το δημοψήφισμα.
Διαφωνούν κάθετα με τη διεξαγωγή του, το δηλώνουν κατηγορηματικά και ξεκαθαρίζουν από τώρα ότι δε θα το ψηφίσουν.
Άρα θα έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν τη θέση τους σε εκείνη την ψηφοφορία που πιθανώς να γίνει και πολύ σύντομα μετά την πίεση των ευρωπαίων για να επιταχύνει τις εξελίξεις ο πρωθυπουργός. (Ερώτημα βέβαια παραμένει πως θα γίνει αυτό χωρίς να υπάρχει το κείμενο της σύμβασης που θέλει τουλάχιστον ένα μήνα για να συγγραφεί.)
Τότε οι βουλευτές που διαφωνούν θα μπορούν να ψηφίσουν αυτό που θέλουν. Και θα είναι πολλοί. Το αν θα πέσει η κυβέρνηση θα είναι απόφαση που θα λάβει ο πρωθυπουργός ερμηνεύοντας την ψήφο τους. Αντίθετα στην ψηφοφορία της Παρασκευής που το ερώτημα είναι άμεσο προς την κοινοβουλευτική ομάδα η αρνητική στάση δε χρίζει ερμηνείας. Οδηγεί αυτονόητα σε εκλογές που τις προκαλούν οι βουλευτές και όχι ο πρωθυπουργός. Άρα αυτοί -οι λίγοι- επωμίζονται το βάρος.
Επειδή ο πρωθυπουργός γνωρίζει όλα αυτά ή θα πρέπει να πάρει πίσω το δημοψήφισμα ή να χάσει την εξουσία.
Και αν επιλέξει το δεύτερο σημαίνει ότι πιθανώς ψάχνει -για τους λόγους που εκείνος ξέρει- την ηρωική έξοδο.
