Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου φαίνεται ξεκάθαρα ότι διαμορφώνεται ένα νέο ισχυρό δικομματικό δίπολο ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Οι Έλληνες, «ποτισμένοι» από τη συνήθεια του δικομματισμού και «διψώντας» για το σχηματισμό κυβέρνησης, αντικατέστησαν το ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ.
Και όπως είναι φυσικό αναζητούν από τις προτάσεις του την ελπίδα για την έξοδο από την κρίση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ την προσφέρει απλόχερα με τις φιλολαϊκές δηλώσεις των στελεχών του.
Το επόμενο ερώτημα είναι αν όσα υποστηρίζουν αυτά τα στελέχη είναι υλοποιήσιμα. Αν βασίζονται σε προγράμματα, μελέτες και ρεαλιστικές προσεγγίσεις, ή είναι τα εύκολα λόγια για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Και είναι εύλογη αυτή η καχυποψία όταν έχουμε ζήσει τις εποχές του «λεφτά υπάρχουν».
Έτσι οι αντιφατικές δηλώσεις κυρίως για την οικονομία, ή τα εθνικά θέματα που γίνονται καθημερινά από μέλη του κόμματος προκαλούν σύγχυση και πιθανώς πολιτική ζημιά.
Λύση σε αυτό δεν αποτελεί η εύκολη και συνηθισμένη για την αριστερά διέξοδος της καταγγελίας των… αγγελιοφόρων, δηλαδή οι κατηγορίες κατά των μέσων ενημέρωσης και των κακών δημοσιογράφων. Οι εσωκομματικές διαφοροποιήσεις ήταν πάντα είδηση για τα ΜΜΕ. Από όλα τα κόμματα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα αποτελέσει εξαίρεση. Ως μεγάλο κόμμα πια θα υποστεί τον έλεγχο που γινόταν τόσα χρόνια στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Αν λοιπόν θέλει να εκπέμψει ένα καθαρό μήνυμα προς την κοινωνία, ας συγκροτήσει ένα ενιαίο πρόγραμμα, όχι με όρους στρατιωτικής πειθαρχίας ή «Αγίας Γραφής» , αλλά ξεκαθαρίσματος της εικόνας του.
Θα βοηθήσει και τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ για να ετοιμαστεί καλύτερα για όποιο ρόλο του αναθέσουν οι πολίτες μετεκλογικά, αλλά και όλους εμάς για να κρίνουμε και να αποφασίσουμε.
Γιατί αν συνεχιστεί η εικόνα των τελευταίων εβδομάδων να βγαίνει κάθε μέρα ένα στέλεχος του και να λέει ότι «κατεβάζει η κούτρα του», δε θα φταίει ο πολίτης που θα ψάχνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόγραμμα και είναι κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, ή απλώς είναι ένα φόρουμ ατελείωτου διαλόγου που τα μέλη του βρήκαν την ευκαιρία να συζητούν …δημόσια!
