Η δολοφονία των δύο παλικαριών της ομάδας ΔΙΑΣ αποκτά ώρα με την ώρα μιαν απρόβλεπτη διάσταση. Ξεπερνά για πρώτη φορά τα συγκινησιακά όρια της αστυνομίας και απλώνεται σε όλη την κοινωνία. Αγγίζει ακόμα και ανθρώπους που βιωματικά ή ιδεολογικά ήταν τουλάχιστον δύσπιστοι ,ψυχροί και επικριτικοί απέναντι σε αστυνομικούς .Οτι κι αν έκαναν. Σωστό ή λάθος.

Και φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για την αλλαγή στάσης ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας απέναντι στην αστυνομία. Χωρίς να σημαίνει ότι συτή η δολοφονία “ξεπλένει” τα ανομήματα του νοσηρού κομματιού της αστυνομίας, καταδεικνύει ότι στους κόλπους της υπάρχει ένα μέρος της που είναι υγειές.

Και η ομάδα ΔΙΑΣ το εκπροσωπεί. Απαρτίζεται κυρίως από νέα παιδιά. Που δεν έχουν προλάβει να ζημωθούν με τη διαφθορά ή το δημοσιουπαλληλίκι πολλών “γαλονάδων”. Γεμάτα αυταπάρνηση. Που σπεύδουν αμέσως σε κάθε κλίση. Που τους βλέπουμε στο δρόμο μες τη βροχή και το κρύο, με τον ελλιπή εξοπλισμό, μέρα και νύχτα να δίνουν τη μάχη τους. Που κατάφεραν στον ένα χρόνο της λειτουργίας της να περιορίσουν την εγκληματικότητα. Που κέρδισαν την κοινωνική αναγνώριση. Που είναι κομμάτι της γενιάς των 700 ευρώ.

Δεν είναι ΜΑΤ που δέρνουν. Δεν είναι γραφειοκράτες που αδιαφορούν. Εγιναν μέρος της κοινωνίας. Οχι αντίπαλος της. Εκπροσωπούν μια ξεχασμένη αξία. Το καθήκον.

Για όλους αυτούς τους λόγους έγινε για πρώτη φορά το σημείο που δολοφονήθηκαν αστυνομικοί τόπος για την απότιση φόρου τιμής, Και σπεύδουν εκεί όχι μόνο αστυνομικοί αλλά πολίτες με ένα κερί και ένα λουλούδι.

Αυτή η δολοφονία μοιάζει κομβική. Σε μια εποχή επαναπροσδιορισμού πολλών από τις σταθερές που έχτισε ο πήλινος πλουτισμός μας ίσως να αλλάζει την εικόνα της εύκολης γενίκευσης. Δεν είναι όλοι μπάτσοι.
Και η ζωή ενός αστυνομικού αξίζει όσο κάθε άλλη ζωή όταν χάνεται άδικα. Και τη θρηνούμε το ίδιο. Και μας οργίζει το ίδιο.

Υ.Γ. Ο υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Γ. Ραχωβίτσας,δημιουργός της ομάδας ΔΙΑΣ,και πιθανός νέος αρχηγός -άρα όχι “καμένος και ξοφλημένος”-με επιστολή του υπέβαλε την παραίτηση του. Σ’ αυτό τον τόπο βρέθηκε και κάποιος που να παραιτείται. Ευτυχώς δεν έγινε δεκτή…