Τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα τόσο του προέδρου της Δημοκρατίας όσο και του πρωθυπουργού αφορούσαν μια χώρα που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, και επειδή ο πόλεμος δεν εξελίσσεται καλά γι αυτήν, ετοιμάζεται να δώσει την ύστατη μάχη.
Και είναι ακριβώς έτσι.
Οι επόμενες 60 ημέρες θα κρίνουν το μέλλον της Ελλάδας. Θα είναι η υπέρ πάντων μάχη.
Αν το “κούρεμα” του χρέους μας επιτευχθεί και αν “πιάσουμε”  τους στόχους που έχουμε αποδεχθεί και πάρουμε τη μεγάλη δόση των 90 δις ευρώ θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν θα είναι οδυνηρές, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε αποφύγει τα χειρότερα.   
Αν δεν εξασφαλίσουμε τα παραπάνω, τότε στα τέλη Φεβρουαρίου οι δανειστές μας θα ξεκαθαρίσουν ότι δε θα μας δώσουν τη δανειακή δόση και θα πτωχεύσουμε.
Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες.
Η μάχη λοιπόν είναι όντως υπέρ πάντων. Και δυστυχώς δεν έχει τη νίκη ως πιθανό αποτέλεσμα. Έχει μόνο την αποτροπή της απόλυτης καταστροφής.
Μόνο που σε αυτή τη μάχη οι στρατιώτες, δηλαδή εν προκειμένω οι πολίτες, έχουν κάνει εδώ και 18 μήνες ότι μπορούν.
Αλλά οι στρατηγοί, δηλαδή οι πολιτικοί, επαναλαμβάνουν και αυτούς τους 18 μήνες όλα εκείνα τα σφάλματα που επί δεκαετίες προετοίμασαν τη σημερινή κατάσταση.
Είναι μέρες που πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι.
Δυνατοί.
Κι αν δεν είμαστε είναι γιατί η σημερινή πολιτική ηγεσία παρ’ ότι περιγράφει σε εμάς την κρίση με το δραματικότερο τρόπο, επιτρέπει στον εαυτό της τα χιλιοπαιγμένα μικροκομματικά παιγνίδια εξουσίας.
Δεν ακούει αυτά που μας λέει.
Και δεν κάνει αυτά που πρέπει αλλά αυτά που την εξυπηρετούν.
Δεν αγωνίζεται με πρώτο και μοναδικό γνώμονα τη σωτηρία του τόπου ,αλλά τη δική της μάχη για τη νομή της έστω και χρεοκοπημένης εξουσίας.
Ας σοβαρευτεί επιτέλους.