Πλησιάζει πιά, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου, η ώρα για τον πρώτο απολογισμό που πρέπει να κάνουν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Oικονομικών.
Απολογισμό όχι για αυτά που παρέλαβαν από τη ΝΔ αλλά για τα δικά τους πεπραγμένα.
Να τεστάρουν αν η πολιτική που εφαρμόζουν επιτυγχάνει τα αποτελέσματα που εξαγγέλλουν.

Παρέλαβαν τη χώρα το Νοέμβριο του 2009 στη γνωστή κατάσταση. Τον Απρίλιο του 2010 εφάρμοσαν τα πιο αυστηρά μέτρα που μπορούσαν. Περιέκοψαν μισθούς, συντάξεις και κάθε λογής παροχές, ενώ φορολόγησαν με αδυσώπητο τρόπο τα πάντα. Στόχος ήταν να καταφέρει η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές το 2012.

Σήμερα είναι πια σαφές ότι ο στόχος αυτός δε θα επιτευχθεί. Όπως δεν επετεύχθησαν και οι επιμέρους.
Όλες οι προβλέψεις “έπεσαν έξω”. Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι έγιναν βήματα για την περικοπή της σπατάλης. Σε ορισμένες περιπτώσεις και ιστορικά. Αλλά ένα χρόνο μετά το μνημόνιο ο κίνδυνος χρεοκοπίας όχι μόνο δεν αποφεύχθηκε αλλά παραμένει άμεσος.
Ένα χρόνο μετά το μνημόνιο η Ελλάδα δεν μπορεί να επιστρέψει στις αγορές.

Η ύφεση, το έλλειμμα, το χρέος ,η ανεργία, τα έσοδα είναι εκτός στόχων.

Γιατί;

Τι φταίει;

Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ στόχος δεν έχει επιτευχθεί;

Ποιός φταίει;

Απαντήσεις ακούγονται πολλές. Και αφορισμοί.

Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών σιωπούν.

Αυτούς θέλουμε να ακούσουμε.

Τις δικές τους απαντήσεις.

Τις καλές τους προθέσεις δεν τις αμφισβητεί κανείς. Τα έργα τους δε μας πείθουν.

Ας μας πουν γιατί είναι εκτός στόχων και τι θα κάνουν από δω και πέρα…

Αλλά ας μας πουν. Μην κάνουν σα να μη συμβαίνει τίποτα…