Ο μήνας που ξεκίνησε μοιάζει ως η ώρα της κρίσης.
Ίσως στο τέλος του να είμαστε σε καλύτερη θέση από ότι σήμερα, ή να έχει επέλθει η καταστροφή.
Πάντως Νοέμβριο δεν “πιάνουμε” όπως είμαστε σήμερα.

Το καλό σενάριο λέει ότι θα ψηφίσουμε τα αβάσταχτα μέτρα και αμέσως μετά -στη σύνοδο κορυφής της 18ης- θα μας δοθεί όχι μόνο η διετής παράταση αλλά θα αποτελέσουμε μέρος μιας συνολικά διαφορετικής αντιμετώπισης της κρίσης από την Ε.Ε..

Το κακό σενάριο λέει ότι είτε τα μέτρα δεν ψηφίζονται, είτε οι δανειστές αποφασίζουν ότι είμαστε “χαμένη υπόθεση”, όποτε για να μη χάσουν άλλα χρήματα δε μας δίνουν τη δόση των 31 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει και τυπική στάση πληρωμών, χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.
Όλα λοιπόν “παίζονται” τις επόμενες 30 ημέρες.

Όμως ακόμα και αν ισχύσει το πρώτο σενάριο και αφού ψηφιστούν τα μέτρα πάρουμε τα 31 δις, τίποτα δε θα πρέπει να θεωρηθεί τελειωμένο. Γιατί τα μέτρα είναι τόσο βαριά που αν δεν υπάρξει τάχιστα μέσω της συνολικά διαφορετικής αντιμετώπισης της κρίσης από την Ε.Ε. προοπτική ανακούφισης των ασθενέστερων και ανάκαμψης των υπολοίπων θα αντιμετωπίσουμε κοινωνική διάλυση.

Ο Οκτώβριος λοιπόν είναι “η ώρα μηδέν”. Αλλά ακόμα κι αν κερδίσουμε τη μάχη εντός των ορίων του θα πρέπει αμέσως να αρχίσουμε την επόμενη. Όχι πια πως θα κοπούν παροχές από τους Έλληνες, αλλά αντίστροφα, πως με λελογισμένο τρόπο θα αρχίσει η αποκατάσταση.