Η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και πολλών τραπεζών μας από τη Moody’s αποτελεί το αποκορύφωμα του βρώμικου πολέμου που παίζουν οι ξένοι οίκοι σε βάρος του ευρώ, όπως από χθες επισήμανε το Νewsit. 

Τις πέντε τελευταίες ημέρες η ευρωζώνη εμφάνιζε σημάδια ουσιαστικής ανάκαμψης. Το ευρώ παρά τον πόλεμο που υφίσταται είχε σταθερή ανοδική πορεία και απο το 1,18 είχε φτάσει ξανά πάνω από το 1,22. Η Ε.Ε. προχωρούσε σε οριστικές αποφάσεις για τους μηχανισμούς στήριξης των κρατών και των τραπεζών της, ενώ και ο αδύναμος κρίκος της η Ελλάδα φαινόταν να βρίσκεται σε δρόμο ανάταξης. 

Ολα αυτά δεν άρεσαν καθόλου σε αυτούς που έχουν τοποθετήσει τα χρήματα τους στην πτώση του ευρώ-θυμηθείτε τα σενάρια της προηγούμενης εβδομάδας που το ήθελαν στο 1/1 με το δολλάριο-και τη χρεωκοπία της Ελλαδας. Τα ενδεχόμενα αυτά απομακρύνονταν και εκείνοι κινδύνευαν να χάσουν δισεκατομμύρια! Ετσι μπήκε σε εφαρμογή η ύστατη προσπάθεια που ήταν η σπέκουλα των υποβαθμίσεων, προκειμένου να δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα. Στόχος ήταν να γίνει τουλάχιστον ένα ακόμα γύρισμα του ευρώ προς τα κάτω ώστε να μπορέσουν να “ξεφορτωθούν” τα δολάρια και τα συμβόλαια που αγόρασαν με τη μικρότερη δυνατή ζημιά. 

Δυστυχώς όμως αντί η Ε.Ε. να αντιδράσει έντονα και να καταγγείλει τόσο τη Moody’s όσο και τους στόχους της φρόντισε για πολλοστή φορά να αποδείξει ότι δεν είναι πολιτική αλλά οικονομική ένωση που βλέπει τα πάντα μέσα από το κέρδος. Αντί να καταγγείλει ανοιχτά αυτούς που κερδοσκοπούν με το νόμισμα της και τις οικονομίες των κρατών της, αυτούς που υποτίθεται ότι τους ψάχνει ακόμα και δικαστικά προτίμησε να στρουθοκαμηλίσει. 

Ετσι ενώ το πρωί ο Επίτροπος για τα οικονομικά Ολι Ρεν αποδοκίμαζε την υποβάθμιση, λίγες ώρες αργότερα η Ευρωπαικη Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωνε ότι λόγω της υποβάθμισης επιβάλει “καπέλο” 5% στα ελληνικά ομόλογα. Αυτό σημαίνει ότι όταν μία ελληνική τράπεζα θα πηγαίνει στην ΕΚΤ τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατέχει προκειμένου να πάρει μετρητά θα λαμβάνει 5% κάτω από την αξία τους. Ομως όλες οι ευρωπαικές τράπεζες και κυρίως οι ελληνικές εδώ και μήνες δυσκολεύονται να δανείσουν η μία την άλλη. Πρόκειται για μιά διαδικασία ρουτίνας ,το λεγόμενο overnight. Oλες οι τράπεζες δανείζουν και δανείζονται καθημερινά προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Στους καλούς καιρούς αυτό γίνεται χωρίς προβλήματα και η κάθε τράπεζα δανείζεται από εκατοντάδες άλλες με επιτόκιο ανάλογο του μεγέθους της και της οικονομίας της χώρας στην οποία βρίσκεται. 

Ομως λόγω της κρίσης εδώ και τουλάχιστον 10 μήνες αυτή η διαδικασία έχει περιοριστεί δραματικά. Οι τράπεζες φοβούνται να αλληλοδανειστούν και για να το κάνουν ανεβάζουν πολύ τα επιτόκια. Ετσι πολλές φορές μόνη διέξοδος τους είναι η ΕΚΤ. Οι ελληνικές τράπεζες το κάνουν κατά κόρον. Πηγαίνουν δηλαδή τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν στην ΕΚΤ-η οποία έχει δηλώσει ότι θα τα δέχεται ούτως ή άλλως εως το 2011-και αντλούν τα κεφάλαια που χρειάζονται από αυτήν. 

Τώρα και μετά το καπέλο του 5% το χρήμα θα γίνει γι’ αυτές πιό ακριβό. Ετσι οι ελληνικές τράπεζες θα αναγκαστούν να ανεβάσουν τα επιτόκια τους. Θα προσφέρουν μεγαλύτερα επιτόκια για τις προθεσμιακές καταθέσεις αλλά θα ανεβάσουν και τα επιτόκια των στεγαστικών και λοιπών δανείων. Αρα ο κύκλος του χρήματος θα γίνει ακόμη πιο απρόσιτος για τις ελληνικές επιχειρήσεις και τους πολίτες. 

Η στάση της ΕΚΤ είναι πραγματικά ακατανόητη αν δεν υπαγορεύται απο πολύ ταπεινά κίνητρα. Μόνη εξήγηση είναι ότι θέλησε να ανακόψει κατάτι τις τράπεζες μας από την πρακτική του να “σπάνε” τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου στα ταμεία της ή να αποκομίσει κάποια παραπάνω κέρδη από αυτό το μονόδρομο για τις τράπεζες μας. Με αυτό τον τρόπο όμως έπαιξε το παιγνίδι των κερδοσκόπων. αι για πολλοστή φορά απέδειξε πόσο ευάλωτη και ετερόκλητη είναι η Ε.Ε. 

Πρόκειται για μιά ολέθρια τακτική μέσα στον αδηφάγο πόλεμου του κέρδους που εξελίσεται το τελευταίο διάστημα. 

Εχει ήδη κοστίσει πολλά. Αλλά η Ενωση φαίνεται ότι δεν έχει πάρει το μάθημα.