Για μια ακόμη φορά η Μέρκελ έθεσε με τις αποφάσεις της την Ε.Ε. προ του κινδύνου της συστημικής διάλυσης προκειμένου να καταδείξει την απόλυτη κυριαρχία της Γερμανίας.

Θέλοντας να εδραιώσει την πεποίθηση ότι αυτή είναι η μόνη που αποφασίζει και μπορεί να λάβει όποια απόφαση θέλει, δε δίστασε ενώπιον ενός αδύναμου κυπρίου προέδρου και πολλών αμήχανων ευρωπαίων ηγετών να κάνει το ως χθες αδιανόητο.

Να πλήξει ακόμα και το τραπεζικό σύστημα και την τραπεζική πίστη. Στόχος της ήταν ένα ακόμα σαφές μήνυμα προς τις άλλες χώρες της ένωσης αλλά και προς όλο τον κόσμο μέσω Ρωσίας.

“Αποφασίζουμε ό,τι θέλουμε, ελέγχουμε τις κυβερνήσεις και επιβάλουμε τους όρους μας. Ευρώπη είναι η Γερμανία” βροντοφώναξε.

“Ασφαλείς είναι οι Γερμανικές τράπεζες. Αξιόπιστα είναι τα Γερμανικά ομόλογα. Αποφάσεις λαμβάνουμε οπότε θέλουμε και με οποίους όρους επιθυμούμε. Και κόκκινες γραμμές δεν υπάρχουν”, υπονόησε.

Επέλεξε για να επιβάλει τα παραπάνω μια μικρή χώρα του νότου που κυνικά υποστήριξε ότι δεν την υπολογίζει γιατί δεν τη θεωρεί συστημικό κίνδυνο. Άρα αποτέλεσε το ιδανικό… πεδίο δοκιμών.

Το αν η απόφαση θα περάσει είναι αμφίβολο. Όμως η ζημιά στην Κύπρο έγινε. Το τραπεζικό της σύστημα επλήγη ανεπανόρθωτα. Τίποτα δε θα είναι ίδιο πια ακόμα και αν η απόφαση δεν περάσει. Το πλήγμα θα είναι καίριο για μια χώρα που δαπάνησε χρόνια για να μετατραπεί από καμένη γη μετά την εισβολή του 74 σε ασφαλές πεδίο οικονομικών συναλλαγών.

Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα με την ύφεση. Για να επιβληθούν αυτά που Γερμανία επιθυμούσε καταδικάστηκε ένας λαός σε δυστυχία.
Η Ευρώπη των λαών έγινε πια Ευρώπη των γερμανών τιμωρών.

Ακολουθεί το αναπόφευκτο κύμα αντιευρωπαισμού. Θα το δούμε να “φουντώνει”.

Και έπεται, αν δεν αλλάξει νοοτροπία η Γερμανία, η διάλυση της ΕΕ.

Στην πραγματικότητα δε σώζουμε το ευρώ. Ενισχύουμε το μάρκο που σύντομα θα ξανακυκλοφορήσει…