Ανακούφιση και μια κρυφή ελπίδα προσφέρει το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών. Οι πολίτες απέδειξαν ότι μπορουν πια να ξεπερνούν και να καταρρίπτουν τις κομματικές γραμμές και τους κομματικούς υποψηφίους, να αποδοκιμάζουν τους κακούς δημάρχους έστω κι αν προέρχονται από το κόμμα που ψηφίζουν και να κλείνουν τα αφτιά στα διλήμματα διακυβέρνησης ή στα αντιμνημονιακά μέτωπα.

Ετσι κέρδισαν κάνοντας μεγάλες ανατροπές οι Καμίνης Μπουτάρης και Τατούλης που δεν προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά στηρίχθηκαν “χαλαρά” από αυτό. Αντίθετα έχασαν οι σκληροί κομματικοί Κατσικόπουλος στην Πάτρα και Μίχας στον Πειραιά. Εχασαν και οι υπουργοί που επιστρατεύθηκαν όπως ο κ. Αργύρης και ο κ. Μπόλαρης γιατί δεν είχαν σχέση με την αυτοδιοίκηση. Εχασε ο Ν. Κακλαμάνης που ηγήθηκε μιας άθλιας Αθήνας η οποία επί των ημερών του έγινε χειρότερη. Η ΝΔ είδε να χανεται από την επιρροή της ακόμα και η πόλη-σύμβολο για αυτήν οι Σέρρες από έναν ανεξάρτητο υποψήφιο.

Ηττήθηκε όμως και το αντιμνημονιακό μέτωπο που επιχείρησε να συγκροτήσει ο Α. Σαμαράς όπως ηττήθηκε και το δίλημμα που έθεσε στον πρώτο γύρο ο κ. Παπανδρέου.

Οι πολίτες, είτε πήγαν να ψηφίσουν είτε απείχαν, έστειλαν το μήνυμα. Γυρνούν την πλάτη στα παλιά κομματικά κλισέ και πρακτικές. Δεν είναι πια τα πρόβατα που μπαίνουν σε αεροπλάνα και βαπόρια και πηγαίνουν να κουνήσουν την πλαστική σημαία και να ρίξουν το “σταυρομένο” ψηφοδέλτιο. Ακόμα και ψηφοφόροι του ΚΚΕ φαίνεται ότι δεν πειθάρχησαν στη “γραμμή” για λευκό ή άκυρο, αλλά ψήφισαν αυτους που θεωρούσαν καλύτερους για δημάρχους είτε προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη ΝΔ.

Αν επιχειρήσουμε να συνοψίσουμε βλέπουμε ότι η κυβέρνηση αφήνεται να συνεχίσει το έργο της. Οχι ερήμην. Με το καμπανάκι να έχει χτυπήσει από τους πολίτες.Αλλά της ζητείται να κάνει πράξη αυτά που υπόσχεται. Οχι να φύγει με τη δικαιολογία ότι δεν την άφησαν να ολοκληρώσει. Θα ολοκληρώσει. Για να κριθεί αν πέτυχε ή απέτυχε. Από τη ΝΔ ζητείται υπεύθυνη αντιπολίτευση. Οχι ευκαιριακά αντιμνημονιακά μέτωπα αλλά εποικοδομητική κριτική και προτάσεις ουσίας.

Και από την τοπική αυτοδιοίκηση να σοβαρευτεί και να παίξει το ρόλο της. Να σταματήσει να είναι το πιο διεφθαρμένο κομμάτι του δημόσιου βίου, το πιό πελατειακό και το λιγότερο ανταποδοτικό για τον πολίτη.