Η κυβέρνηση άρα και η χώρα έχουν εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση που μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη.
Η κυβέρνηση άρα και η χώρα έχουν εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση που μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη. Και ο εγκλωβισμός ήρθε αφ’ ενός από κακή εκτίμηση των ισορροπιών και αφ’ ετέρου από την παντελώς άστοχη επικοινωνιακή διαχείριση της όλης κατάστασης.
Είναι προφανές ότι οι στόχοι που η κυβέρνηση έθετε ακόμη και πριν λίγα 24ωρα δεν πρόκειται να επιτευχθούν στο επικείμενο eurogroup. Και γι’ αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι δανειστές. Όχι όλοι. Η Γερμανία είναι αυτή που εξωθεί τα πράγματα στα άκρα, προβάλλοντας συνεχώς νέες παράλογες απαιτήσεις από μια καταρρακωμένη κοινωνία και οικονομία. Η στάση της θα μπορούσε χωρίς υπερβολή να χαρακτηριστεί εκδικητική! Μοιάζει να θέλει να οδηγήσει την κυβέρνηση και τη χώρα στον ευτελισμό και τον εξευτελισμό.
Όμως τα σημάδια για αυτή της τη στάση είχαν φανεί εδώ και καιρό. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν τα διέγνωσε αλλά συνέχισε για επικοινωνιακούς λόγους να προβάλλει μαξιμαλιστικούς στόχους και να υπόσχεται τα ανέφικτα.
Τώρα βρίσκεται ενώπιον αδιεξόδου. Καλείται να ψηφίσει ταπεινωτικά μέτρα όπως αυτό για τις συλλογικές συμβάσεις –που ήταν εμβληματικός της στόχος- ή εκείνο που αφορά «πάγωμα» συντάξεων ως το 2022 ενώ το χρέος δε θα ρυθμιστεί ενώ και ο στόχος που σωστά τέθηκε αλλά λαθεμένα προαναγγέλθηκε για έξοδο στις αγορές μοιάζει πολύ δύσκολος.
Είναι πραγματικά άξιο απορίας πως σε μια περίοδο που η κυβέρνηση φαινόταν να ελέγχει απόλυτα το πολιτικό παιγνίδι έθεσε η ίδια ανέφικτους στόχους και βρέθηκε εγκλωβισμένη!
Η ζημιά όμως αφορά και τη χώρα αφού αντί να εκπέμψει προς τα έξω σήματα σταθερότητας και ωριμότητας εμφανίζεται πάλι προβληματική.