H πρακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν πάει άλλο! Τη φθείρει και την οδηγεί σε μαρασμό.
Εννέα μήνες τώρα δεν έχει ακόμη καταφέρει να κυβερνήσει. Τρέχει πίσω από τις εξελίξεις. Δεν καθορίζει την ατζέντα αλλά άγεται και φέρεται.
Νομοθετεί υπό πανικό. Λίγο αργότερα καταργεί τους νόμους που ψηφίζει και φέρνει νέους. Προαναγγέλλει φόρους και τους παίρνει πίσω αναζητώντας μάταια ισοδύναμα. Δυσαρεστεί τους πάντες είτε με μέτρα είτε με προαναγγελίες.
Δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει σχεδιασμό αλλά μόνο αντιδρά. Χάνει τις προθεσμίες που η ίδια έχει θέσει και υποκύπτει σε σφάλματα υπό την πίεση που μόνη της παράγει. Έτσι οδηγείται σε λάθη, παλινωδίες και εν τέλει αυτοακυρώνεται.
Και αν αυτό δικαιολογείτο την πρώτη περίοδο, δηλαδή ως τις εκλογές του Σεπτεμβρίου λόγω της διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να γίνεται και τώρα.
Τα μέτρα που καλείται να λάβει είναι σκληρότατα αλλά δεν μπορεί να τα αποφύγει αφού τα έχει υπογράψει. Άρα μόνη διέξοδος της είναι να κάνει όλα όσα έχει ψηφίσει χωρίς πισωγυρίσματα και μετά να «πάρει μια ανάσα». Να κάνει μια παύση. Και να αξιολογήσει την κατάσταση ώστε με προσοχή και σχεδιασμό να παρέμβει επιλεκτικά και να αποκαταστήσει όποιες αδικίες μπορεί.
Αν συνεχίσει με το ρυθμό και την πρακτική που έχει σήμερα πολύ σύντομα κινδυνεύει να «καεί» και δεν πρέπει.