Η σύνοδος κορυφής της περασμένης εβδομάδας ήταν μια χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα.
Τα όσα ευνοϊκά αποφασίστηκαν μετά την πίεση του Μόντι στη Μέρκελ δεν περιλαμβάνουν την Ελλάδα. Ίσως αργότερα να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε την ένταξη μας σε αυτά.
Δηλαδή πάλι θα βρεθούμε να παρακαλάμε…Πάλι θα διεκδικούμε και θα κουράζουμε. Και αυτό γιατί χάσαμε το…timing.
Δεν ήμασταν παρόντες την ώρα που κρίνονταν όλα και που με σωστούς χειρισμούς και επιμονή ίσως να πετυχαίναμε την εξ΄ αρχής ένταξη μας ,άρα και το κέρδος των 50 δις που αυτή συνεπάγεται.
Αλλά χάσαμε και την ευκαιρία να κρατήσουμε την Ελλάδα στο προσκήνιο. Γιατί το τελευταίο διάστημα και λόγω του εύρους των προβλημάτων Ιταλίας και Ισπανίας έχουμε βρεθεί στο περιθώριο. Και αυτό μας ξεγράφει πριν την ώρα μας.
Οι επόμενοι τρεις μήνες θα είναι οι καθοριστικοί. Σαφώς υπάρχει ένα καλύτερο κλίμα στην Ευρώπη. Όχι όμως για την Ελλάδα. Και μοιάζει να χάθηκε μέρος του momentum που εκ των πραγμάτων θα είχε η νέα κυβέρνηση.
Χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα. Τα ψέματα και ο χρόνος τελείωσαν.
Και ο Μόντι μας δείχνει το δρόμο. Αφού ,εδώ και ένα χρόνο ,έλαβε σκληρότατα μέτρα στο εσωτερικό της χώρας του ,όρθωσε ανάστημα κόντρα στη Μέρκελ και την κέρδισε.
Όμως, όταν επέστρεψε στην Ιταλία αντί να πανηγυρίσει μικροπολιτικά, εκμεταλλεύτηκε το κλίμα ευφορίας που ο ίδιος δημιούργησε και προχώρησε σε τομές στο δημόσιο που περιλαμβάνουν εφεδρεία και πρόωρες αποχωρήσεις.
Όχι απολύσεις. Αλλά λύσεις.