Ο χειρισμός της κυβέρνησης στο θέμα των φορτηγών δημοσίας χρήσεως
Ο χειρισμός της κυβέρνησης στο θέμα των φορτηγών δημοσίας χρήσεως είναι δυστυχώς ο ορισμός της αντίφασης των όσων επαγγέλεται εδώ και ένα χρόνο που κυβερνά τον τόπο.
Με κάθε ευκαιρία όλα τα στελέχη της διακηρρύτουν την αποφασιστικότητα τους στην τήρηση των νόμων και των σκληρών μέτρων για να μη…βουλιάξουμε. Διατείνονται συνεχώς ότι θα διαφυλάτtουν με κάθε κόστος το κοινωνικό συμφέρον και δε θα υποχωρούν στα μικροσυμφέροντα.
Ας δούμε πως εφαρμόστηκαν ή μάλλον πως δεν εφαρμοστηκαν όλα αυτά στο θεμα της “απελευθέρωσης” των φορτηγών.
Κατ΄αρχήν τον Ιούλιο κατά την πρώτη φάση των κινητοποιήσεων η κυβέρνηση χρησημοποίησε την κλασική συνταγή του μαστίγιου και του καρότου. Πήρε τη σκληρή απόφαση της επίταξης για να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο και ταυτόχρονα έδωσε κάποιες υποσχέσεις στους φορτηγατζήδες ενόψει της ψήφισης του νόμου που θα έκαναν τη διαδικασία της απελευθέρωσης λίγο πιό ήπια για τα συμφέροντα τους.
Οταν το Σεπτέμβριο πήγε το νόμο στη Βουλή τα υπεσχεμένα δεν περιλαμβάνονταν. Οι… επιταγμένοι, δειλά στην αρχή- από το φόβο ότι …μπορεί να εφαρμοζόταν η επίταξη και να έχαναν τις άδειες τους -και απροκάλυπτα όταν κατάλαβαν ότι ο νόμος ήταν για τα λόγια, γέμισαν τους δρόμους με τα οχήματα τους και μέρα με τη μέρα κλιμάκωσαν τις κινητοποιήσεις τους.
Η κυβέρνηση φοβούμενη τη σύγκρουση έβαλε στο νόμο μεγαλύτερες παραχωρήσεις από αυτές του καλοκαιριού,αλλά το…τσουνάμι είχε αρχίσει.Οι φορτηγατζήδες ήταν ήδη στις “ντάνες”(έτσι λένε τα μπλόκα τους) και η ψυχολογία της μάζας “έπνιγε” κάθε σύγχρονη φωνή.
Συνεχίζοντας το ρεσιτάλ των αστοχιών η κυβέρνηση αντελήφθη ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τον νόμο της επίταξης και έστειλε στη Βουλή έναν ακόμα αυστηρό νόμο για την παρακώλυση των συγκοινωνιών.
Αποτέλεσμα μετά από όλα αυτά είναι να έχει ψηφιστεί ο νόμος για την απελευθέρωση, να περιέχει σημαντικές παραχωρήσεις, οι ιδιοκτήτες των φορτηγών να βρίσκονται ακόμα στα μπλόκα τους όπου “πέφτουν” ως και πυροβολισμοί, η επίταξη και όλα τα σχετικά με αυτήν να έχουν γίνει κενό γράμμα και η ούτως ή άλλως παραπαίουσα αγορά να έχει…”στεγνώσει”.
Αδεια ράφια, υπάλληλοι στο φάσμα της απόλυσης και επιχειρηματίες για πολλοστή φορά έρμαια της κάθε κινητοποίησης.
Πολύ φοβάμαι ότι το κακό στην κοινωνία αλλά και την εικόνα της κυβέρνησης θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το οικονομικό όφελος που θα αποφέρει.
Οι κινητοποίσεις που στην ουσία υποδαύλισε με την πρακτική της κοστισαν στην κοινωνία και τους επαγγελματίες πιό πολλά από όσα θα αποφέρουν στα κρατικά ταμεία.Και αυτό δεν είναι υπευθύνη πολιτική εν μέσω κρίσης.
Η κυβέρνηση δυστυχώς υπέστη πολιτική ήττα στο μέτωπο των φορτηγατζήδων.