Χρόνια τώρα ψηφίζονται νόμοι, θεσπίζονται πρόστιμα, γίνονται βαρύγδουπες δηλώσεις και το αποτέλεσμα είναι κάθε φορά χειρότερο από την προηγούμενη. Και είναι χειρότερο όχι μόνο γιατί ο νόμος δεν εφαρμόζεται αλλά γιατί κάθε φορά εμπεδώνεται πιο βαθειά η νοοτροπία της απειθαρχίας. Μια νοοτροπία που γιγαντώνει τη φοροδιαφυγή,την εισφοροδιαφυγή,τον εγκληματικό τρόπο που οδηγούμε και οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση των πολιτών προς το κράτος δηλαδή προς τους υπόλοιπους συμπολίτες τους.

Πρόκειται για μια κατάσταση που εξέθρεψαν μεθοδικά οι πολιτικοί μας εδώ και δεκαετίες. Ασυλία στους παραβάτες είτε -εαν εντοπιστούν- μέσω της αρνησιδικίας που βιώνουμε εδώ και καιρό είτε επειδή δε θα εντοπιστούν λόγω της έλλειψης ελεγκτικών μηχανισμών που επιβλέπουν τους νόμους είτε κυρίως μέσω των γνωστών “παραθύρων”. Δηλαδή των κενών που σκόπιμα αφήνουν οι νομοθετούντες στα δημιουργήματα τους ώστε φανφαρολογώντας να υποστηρίζουν προς την κοινωνία την αποφασιστικότητα τους, αλλά ταυτόχρονα να δίνουν “λύσεις” κρυμμένες σε πολύπλοκες διατυπώσεις προς τους πολιτικούς τους φίλους που δεν πρέπει να θιγούν τα συμφέροντα τους ή τις συντεχνίες που μπορεί να τους στερήσουν ψήφους.

Ακριβώς αυτά έγιναν και με την απαγόρευση του καπνίσματος. Πριν απο 1,5 χρόνο ο τότε υπουργός Δ. Αβραμόπουλος σε δεκάδες συνεντευξεις και δηλώσεις του διατυμπάνιζε ότι “η Ελλαδα σβήνει το τσιγάρο”. Η πρόθεση του ήταν καλή. Αντικαπνιστής και ο ίδιος ήθελε να συνδέσει τη θητεία του στο υπουργείο με μια τέτοια στάση. Το πώς κατάντησε ο νόμος του γεμάτος “τρύπες” και “παράθυρα” το ξέρει εκείνος. Αλλά και το πως δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Και βέβαια η εύκολη δικαιολογία ότι ο υπουργός άλλαξε καλύτερα να αποφευχθεί. Γιατί καλός υπουργός είναι αυτός που θεσπίζει ένα νόμο και ταυτόχρονα διασφαλίζει και την εφαρμογή του. Αλλιώς μας…”δουλεύει”.

Δυστυχώς όμως τα ίδια κάνει και η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Υγείας με τον σχετικό νόμο που επαναφέρει, ο οποίος προβλέπει χαμηλότερα πρόστιμα(!) από τον προηγούμενο που έμεινε ανεφάρμοστος και βέβαια έχει και αυτός τα… παράθυρα του. Μεγάλα και σκανδαλώδη!

Αυτός ο νόμος εξαιρεί από την απαγόρευση τα καζίνο και τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα. Γιατί; Γιατί άραγε πρέπει να πριμοδοτηθεί και με αυτό τον τρόπο π.χ. ο τζόγος ή οι μεγάλες πίστες που σύμφωμα με το πρώην ΣΔΟΕ παράγουν και τεράστια φοροδιαφυγή;  Και με βάση ποιά λογική και ποιό αίσθημα δικαίου απαγορεύται το κάπνισμα στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού που πάνε οι γέροντες αλλά επιτρέπεται στο καζίνο και στα μπουζούκια;  Και ποιά είναι η απάντηση στα εύλογα έρωτημα “όποιος έχει λεφτά θα καπνίζει” ή “όποιος βγάζει πολλά θα έχει και μαγαζί που θα επιτρέπεται το κάπνισμα;” Είναι δυστυχώς η λογική που περιγράψαμε πιό πάνω.

Η παλιά σκουριασμένη και “αμαρτωλή” νοοτροπία αυτών που μας κυβέρνουν και μας κατάντησαν εδώ που είμαστε σήμερα. Ισως η πιο σημαντική μεταρρύθμιση που μπορεί και πρέπει να υλοποιήσει μιά κυβέρνηση δεν είναι η ψήφιση νέων νόμων αλλά η εμπέδωση της εφαρμογής των υφιστάμενων. Ολοι την υπόσχονται αλλά κανείς δεν την κάνει. Δυστυχώς ούτε και η σημερινή κυβέρνηση παρά τη μοναδική ευκαιρία που της παρουσιάζεται.