Εδώ και 20 μήνες η χώρα βρίσκεται σε “καθεστώς μνημονίου”.
Οι υπουργοί καλούνται να υλοποιήσουν μέτρα που οι ίδιοι έχουν υποδείξει ως απαραίτητα για τη σωτηρία από τη χρεοκοπία.
Θέτουν στόχους που εκτιμούν ως εφικτούς και δεσμεύονται για την επίτευξη τους.
Όσο κι αν έψαξα δε βρήκα ούτε έναν από αυτούς να έχει επιτευχθεί. Τόσο στα έσοδα και παρά τα απανωτά χαράτσια, όσο και στον περιορισμό των δαπανών, ΚΑΝΕΝΑΣ από τους στόχους που ετέθησαν δεν έγινε πράξη παρ’ ότι όλοι χαρακτηρίστηκαν ως εθνικής σημασίας.
Γι’ αυτό και σε κάθε επίσκεψη η τρόικα ζητά νέα μέτρα που να αναπληρώνουν τα οφέλη που δεν επέφεραν οι αποτυχόντες στόχοι.
Οι αρμόδιοι υπουργοί μετά από κάθε αποτυχία αναζητούν την ευθύνη οπουδήποτε αλλού εκτός από τους εαυτούς τους.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο Δ. Ρέππας που ομολόγησε στη Βουλή ότι η εφεδρεία “έκλεισε τον κύκλο της”.
Ο εν λόγω υπουργός είχε δεσμευτεί στην τρόικα τον Οκτώβριο, ότι 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουν τεθεί σε καθεστώς εφεδρείας ως το τέλος του 2011.
Τελικώς οι… έφεδροι δεν ξεπέρασαν τους 1.000.
Και τώρα …έτσι απλά θα πρέπει να παρθεί ένα ισοδύναμο μέτρο, πιθανώς κάποιο νέο χαράτσι.
Όμως ο πολλαπλώς αποτυχών υπουργός παραμένει στη θέση του και ξιφουλκεί κατά παντώς αμφισβητία του… έργου του.
Κι εμεις περιμένουμε, αυτοί οι υπουργοί με αυτή τη νοοτροπία, αυτή την αποτελεσματικότητα και αυτή τη συνέπεια λόγων και έργων …να μας σώσουν!
