Οι Έλληνες πολίτες με πολύ ξεκάθαρο τρόπο αποφάσισαν την Κυριακή ότι δε θέλουν να δώσουν αυτοδυναμία σε ΚΑΝΕΝΑ κόμμα.

Υπέδειξαν και θέλησαν να επιβάλλουν σε όλους τη συνεργασία. Με άλλα λόγια δεν πείστηκαν από καμία κομματική θέση και ζήτησαν τη σύνθεση. Και σύνθεση σημαίνει ότι όλοι βάζουν “νερό στο κρασί τους”.

Έως τώρα κανείς από τους αποδέκτες του μηνύματος δε φαίνεται να το έχει αντιληφθεί. Ο κ. Σαμαράς θέλησε να πετάξει γρήγορα από πάνω του τη διερευνητική εντολή. Καμία από τις ολιγόλεπτες συναντήσεις που έκανε δεν περιέλαβε συζήτηση προγραμμάτων. Σε κανένα δεν υπέβαλλε ούτε και ζήτησε κάποια πρόταση.

Ο κ. Τσίπρας “που πήρε τη σκυτάλη” συμπεριφέρθηκε ως απόλυτος νικητής ενώ δεν είναι. Δεν έκανε καμία ουσιαστική συζήτηση. Έμεινε στη θέση του “ή αποδέχεστε όλα όσα λέω και κάνετε και δηλώσεις μετανοίας ή δε συζητώ”. Βέβαια τις δικές του προτάσεις τις αποδέχθηκε το 17% των Ελλήνων και τις απέρριψε το 83%.

Αλλά ο κ. Τσίπρας με μια λογική που θυμίζει ΚΚΕ επιμένει να μη συζητά σύνθεση και λύση. Άρα κλωτσά την ιστορική -όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος- ευκαιρία για αριστερή κυβέρνηση.

Μένει ο κ. Βενιζέλος που σαστισμένος από το σοκ του 13% δεν αποκλείεται να επιστρέψει την εντολή πριν καν την λάβει θεωρώντας ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης μετά τις ήδη ατελέσφορες επαφές.

Αν δεν υπάρξει λύση και στη ύστατη κατά το σύνταγμα φάση που είναι η σύσκεψη υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας οδεύουμε προς νέες εκλογές αφού το μήνυμα της συνεργασίας που έστειλαν οι πολίτες δεν υλοποιήθηκε από τους αποδέκτες του.

Μένει να δούμε σε ποιόν θα χρεώσουν την αποτυχία οι.. αποστολείς. Θα φανεί στην επόμενη κάλπη.