Οι πολίτες αποδοκίμασαν το πιό διεφθαρμένο κομμάτι της δημόσιας διοίκησης.
Aπόψε μη βιαστείτε να πανηγυρίσετε, αν έχει κανείς σας διάθεση για πανηγύρια, γιατί οι περισσότεροι τους αγνοήσαμε και τους γυρίσαμε την πλάτη. Με εξαίρεση τον Σγουρό οι περισσότερες από τις μεγάλες μάχες θα κριθούν νωρίς το πρωί, μόλις μετρηθούν και οι τελευταίες ψήφοι. Και μακάρι να τελειώσουν εκεί και όχι στις ενστάσεις αν προκύψει ένας δήμος του μεγέθους της Αθήνας ή του Πειραιά να κριθεί για ελάχιστες ψήφους.
Ομως, το πώς φτάσαμε σ’ αυτό το αποτέλεσμα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πώς δηλαδή ο Ν. Κακλαμάνης που “έκανε περίπατο” έφτασε να απειλείται με ήττα από τον Κ. Καμίνη. Αλλά και ο Κ. Γκιουλέκας στη Θεσσαλονίκη, όπως και ο Γ. Μίχας στον Πειραιά. Είναι προφανές ότι αυτή την Κυριακή είχαν σειρά οι δήμαρχοι και οι παρατάξεις τους για να…”λάβουν γράμμα”.
Κυρίαρχο στοιχείο η αποχή. Μπορεί, και σωστά, να τη στιγμάτισε ακόμα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως γίνεται κυρίαρχη πολιτική τάση. Και πρέπει να αναλυθεί και να εκτιμηθεί. Οι πολίτες δε θέλουν να έχουν σχέση με το σημερινό κομματικό αλλά και αυτοδιοικητικό σκηνικό.
Αλλά και όσοι ψήφισαν, φαίνεται ότι ακολούθησαν τη γραμμή της κυβέρνησης και αποφάσισαν αυτοδιοικητικά. ‘Ετσι βρέθηκαν πολλοί που αποδοκίμασαν τον κ. Κακλαμάνη για το χάλι της Αθήνας, θεωρώντας τον συνυπεύθυνο για το παρεμπόριο, την εγκληματικότητα το γενικότερο χάλι της πόλης και τον κατέστησαν από αδιαφιλονίκητο φαβορί σε κάθυδρο μονομάχο.
Το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη. Ο Κ. Γκιουλέκας πλήρωσε την ανυπαρξία Παπαγεωργόπουλου. Αλλά και στον Πειραιά ο Γ. Μίχας είχε αντίπαλο όχι μόνο τον Β. Μιχαλολιάκο αλλά και το φάντασμα ενός κακού δημάρχου, του Π. Φασούλα.
Τα στελέχη της αυτοδιοίκησης και κυρίως οι …επαγγελματίες του χώρου πρέπει να ακούσουν την καμπάνα. Γι’ αυτούς χτυπά. Γι’ αυτούς που τη μετέτρεψαν σε άντρο της διαφθοράς αφού σε όλες τις έρευνες έρχεται πρώτη σε αυτήν!
Γι’ αυτούς που αντί να μαζεύουν τα σκουπίδια, να φτιάχνουν δυό παιδικές χαρές και να δίνουν μια στήριξη στους αναξιοπαθούντες, έφτιαξαν ελλειμματικά εκτρώματα που τα πληρώνουμε χρυσάφι, προσέλαβαν χιλιάδες με καθαρά…ρουσφετολογικά κριτήρια και διέλυσαν κάθε ελπίδα πως έστω η γειτονιά μας μπορεί να γίνει λίγο πιό ανθρώπινη.
