Δύο μέρες τώρα παρακολουθούμε όλοι με αηδία τα όσα αποκαλύπτονται για την περιβόητη “Αγρογή”. Την υπηρεσία του υπουργείου Γεωργίας που δημιουργήθηκε πριν απο ένα χρόνο, λίγο πριν τις εκλογές, για να “αποκατασταθούν” κάποιοι εκλεκτοί κομματικοί πελάτες της ΝΔ και κυρίως του τότε υπουργού Σ. Χατζηγάκη.

Ομως η αηδία γίνεται ασυγκράτητη οργή όταν διαπιστώνουμε ότι όλοι, καταγγέλοντες και καταγγελόμενοι, για χρόνια έχουν κατασπαταλήσει τα χρήματα του δημοσίου για ρουσφετολογικούς διορισμούς. Και αντί να απολογηθούν γιατί αυτοί ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα που πληρώνουμε όλοι, προσπαθούν να βγουν και από πάνω.

Παρακολουθώ για παράδειγμα τον κ. Χατζηγάκη. Μου δημιουργεί αποστροφή. Κατακόκκινος, υστεριάζει για να δικαιολογήσει τα αμαρτήματα του και μας ζητά να αναγνωρίσουμε την προσφορά του στον τόπο. Διόρισε μακιεγιέρς κομμωτές ακόμα και την κουμπάρα του στην “Αγρογή” και θέλει να μας πείσει ότι δεν έκανε ρουσφέτια αλλά επέλεξε τους άξιους. Πόσο ηλίθιους μπορεί να μας θεωρεί; Πόσο βλάκες;

Είναι το πιο τυπικό δείγμα του παλαιού και ληγμένου στην πολιτική. Βαφτίζει “το ψάρι κρέας” σα γνήσιος Μαυρογιαλούρος. Κι όταν στριμώχνεται βρίσκει διέξοδο στην καταγγελία αυτού που τον καταγγέλει.Ετσι πέρασε στην αντεπίθεση υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να τον ψέγει ο κ. Πάγκαλος για χαριστικούς διορισμούς αφού και αυτός έχει διορίσει ως και την κόρη του. Προφανώς αυτό ο κ. Χατζηγάκης το γνώριζε εδώ και καιρό αλλά δεν το αποκάλυπτε. Υπάρχει βλέπετε και ο νόμος της σιωπής. Μη λες τα δικά μου για να μη βγάλω στη φόρα τα δικά σου.Αν με ξεμπροστιάσεις όμως θα το κάνω και εγώ.

Μπράβο υπεύθυνε πολιτικέ άνδρα! Εύγε.

Οσο για τον κ. Πάγκαλο που έκανε τις καταγγελίες και πέτυχε το μερικό αποπροσανατολισμό από το ασφαλιστικό φαίνεται να του γύρισαν μπούμεραγκ. Ο διορισμός της κόρης του μέσω ενός σκανδαλώδους νόμου,έστω και αν μετά παραιτήθηκε,απέδειξε ότι και εκείνος δεν είναι καθόλου αθωός και άμεμπτος ευθυνών. Εκανε τα ίδια για τα οποία καταγγέλει τους πολιτικους του αντιπάλους.

Εν κατακλείδι παρακολουθούμε μια ακόμα μάχη υποκρισίας. Μιά μάχη για το ποιά παράταξη έχει κανει το λιγότερο κακό στον τόπο. Ποιός έχει κλέψει λιγότερο,ποιός έχει διορίσει πιό…διακριτικά και ποιός έχει κατασπαταλήσει λιγότερο.Για κάθε καταγγελία υπάρχει και μιά από το αντίπαλο κόμμα. Για κάθε γαλάζιο σκάνδαλο υπάρχει και ένα πράσινο.Και στο τέλος αθροίζονται στη χρεοκοπία της χώρας. Μοιάζει σαν να προσπαθούν όλοι τους να εξαντλήσουν το τελευταίο απόθεμα της υπομονής μας. Μας φωνάζουν με όλη τους τη δύναμη πόση ζημία έχουν κάνει στον τόπο και πόση μπορούν να κάνουν ακόμα αφού δεν αναγνωρίζουν κανένα λάθος τους.

Επαφύεται σε όλους εμάς το αν θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν την καταστροφή για να μας σώσουν αμέσως μετά ή θα τους στείλουμε με την πρώτη ευκαιρία στη μήνη της ιστορίας.