Η όλη εμφάνιση του Α. Σαμαρά στη ΔΕΘ με απογοήτευσε.
Λόγια από το παρελθόν. Επιχειρήματα από αυτά που οδήγησαν στη σημερινή αποτυχία. Στρατηγική από την πεπατημένη. Που δε λαμβάνει υπ’ όψη της ότι η χώρα βούλιαξε. Χωρίς καμιά καινοτομία. Χωρίς προτάσεις. Χωρίς έκπληξη. Χωρίς τομές. Χωρίς ρήξεις.
Λόγος στρογγυλεμένος που κρύβει τα δυσάρεστα.
Και η απάντηση σε όλα τα δύσκολα ανάγεται στο πρόσωπο. “Τι θα κάνεις με το μνημόνιο;” τον ρωτούν. “Θα επαναδιαπραγματευτώ” λέει.
Με ποιόν και τι θα επαναδιαπραγματευτεί;
Οι τροικανοί τα μάζεψαν και έφυγαν πριν λίγες μέρες όταν τους ψέλλισε κάτι ανάλογο ο Βενιζέλος.
Τα λαϊκά κόμματα της Ευρώπης όχι μόνο δε στηρίζουν το επιχείρημα του για επαναδιαπραγμάτευση αλλά του λένε να συναινέσει για να του ξαναμιλήσουν…
Με ποιόν θα επαναδιαπραγματευτεί λοιπόν;
Και τι ακριβώς;
Γιατί μας σερβίρει ένα επιχείρημα που κατ’ ουσίαν καλύπτει το “δώστε μου λευκή επιταγή”;
Μήπως για να κρύψει την αλήθεια που είναι η ίδια με του προηγούμενου, δηλαδή “αφήστε με να καβαλήσω την εξουσία και…θα δούμε”.
Όχι.Τέλος οι λευκές επιταγές.
Ας βρεθεί κάποιος να μας πει αλήθειες. Να μας πει τι πραγματικά θα κάνει και πόσο θα μας πλήξει. Γιατί αυτός θα μας έχει πει τουλάχιστον ένα μέρος της αλήθειας.
Αυτοί που την κρύβουν τέλειωσαν.
Μας κατέστρεψαν.
Δε μπορεί σε μιά τέτοια στιγμή ο “εν αναμονή” πρωθυπουργός να μας τα λέει όλα ωραία. Να μη φανερώνει τα δυσάρεστα που αναγκαστικά θα κάνει.
Άρα δε λέει την αλήθεια.
Και τα ψέμματα μας έκαψαν.
Αν λοιπόν δεν θέλει να μας αποκαλύψει τα δυσάρεστα είναι γιατί είναι πολύ κακά.¨
Αν δεν έχει διάθεση και κότσια να ρισκάρει είναι γιατί φοβάται το καινούργιο…
Άρα έχει να προσφέρει λίγα και από τα αποτυχημένα…