Ο χειρισμός της κυβέρνησης στην κρίση που η ίδια προκάλεσε περί τα ποδοσφαιρικά μάλλον πρέπει να γίνει case study ....προς αποφυγή.
Στην πληγή του ελληνικού ποδοσφαίρου που λέγεται διαιτησία υπάρχει ο άγραφος νόμος που λέει ότι αν ένας διαιτητής αισθανθεί ότι κάνει λάθος σε βάρος μιας ομάδας δεν πρέπει να το διορθώσει με δεύτερο λάθος σε βάρος της άλλης. Γιατί αυτό δε θα προκαλέσει ισορροπία αλλά ύβρεις και από τις δυο ομάδες προς το διαιτητή και τελικά τη βέβαιη τιμωρία του.
Οι αδαείς ως αποδεικνύεται περί τα ποδοσφαιρικά κυβερνητικοί το αγνόησαν. Και έτσι προκάλεσαν τις αντιδράσεις όλων σε βάρος τους. Και του Ολυμπιακού που έκανε μια πολύ σοβαρή καταγγελία για πολυιδιοκτησία βασισμένη σε στοιχεία αλλά και της Ξάνθης και του ΠΑΟΚ που ήταν οι ελεγχόμενες ΠΑΕ και την αμφισβήτησαν.
Προκάλεσαν όμως και κάτι χειρότερο. Την αίσθηση ότι σε ένα δύσκολο θέμα που «μυρίζει» πολιτικό κόστος δε στάθηκαν στην υπεράσπιση αρχών και νόμων. Στο μεγάλο πρόβλημα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχαν πρόταση για την ανόρθωση του. Δεν είχαν δύναμη για να επιβάλουν μια νέα υγιή βάση. Δεν έχτισαν εγκαίρως ένα διαφανές θεσμικό περιβάλλον που να ισχύει για όλους. Αλλά είχαν μόνο φόβο για κόστος. Και φτάσαμε να ακούμε επισήμως απειλές για διχασμό και αιματοκύλισμα!
Και για να μην γράφω γενικώς, τη μεγάλη ευθύνη φέρει ο αρμόδιος υφυπουργός Λευτέρης Αυγενάκης. Με την εν γένει στάση του ενέπλεξε την κυβέρνηση σε μια πολύ επικίνδυνη διελκυστίνδα. Και εκείνη, για να την αποφύγει, αναγκάστηκε να κάνει εμβαλωματικές κινήσεις που την εμφάνισαν εν τέλει αδύναμη ώστε να προλάβει να σβήσει τη φωτιά πριν αυτή γίνει ανεξέλεγκτη.
Άρα ο κ. Αυγενάκης απέτυχε στο δύσκολο έργο της εξυγίανσης του ποδοσφαίρου. Και ταυτόχρονα «έκαψε» το υπουργικό χαρτί του. Η αντικατάσταση του είναι πια αναπόφευκτη. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να είναι πια αξιόπιστος συνομιλητής των πλευρών του προβλήματος.
Μόνη λύση αποκατάστασης είναι ο διορισμός ενός νέου υφυπουργού που με τόλμη θα φτιάξει δίκαιους κανόνες που θα ισχύουν για όλους και δε θα αλλάζουν κατά περίπτωση και κατά πως βολεύει…