Τα σενάρια για εκλογές την Άνοιξη έχουν φουντώσει. Και δεν προέρχονται μόνο από όσους θέλουν την πτώση της κυβέρνησης αλλά ακόμα και από τα μέλη της όπως είδαμε το σαββατοκύριακο.
Αυτό το διάστημα η κυβέρνηση, για δεύτερη φορά στον ένα χρόνο που κυβερνά, βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση. Η πρώτη ήταν το καλοκαίρι όταν πιεζόμενη να ψηφίσει το δικό της μνημόνιο κατέφυγε στο δημοψήφισμα.
Σήμερα υφίσταται όχι την εσωτερική κομματική πίεση που προκάλεσε το δημοψήφισμα το καλοκαίρι αλλά την πίεση της κοινωνίας που αντιδρά στα μέτρα. Όμως όσο η κυβέρνηση έχει τη «δεδηλωμένη» στη Βουλή, δεν έχει ούτε λόγο ούτε επιχείρημα να προσφύγει στο λαό. Οι πολίτες της έδωσαν ισχυρή εντολή και εκείνη με την αποτελεσματική διαπραγμάτευση που υποσχέθηκε πρέπει να φέρει αποτέλεσμα.
Το να αναζητήσει ανανέωση εντολής θα αποκτήσει νόημα μόνο αν υπάρξει νέο δίλημμα. Τέτοιο δίλημμα θα μπορούσε να είναι μόνο το «ευρώ- δραχμή» που απαντήθηκε ήδη από το Σεπτέμβρη. Αν όμως η κυβέρνηση αισθανθεί ότι δεν πέτυχε στη διαπραγμάτευση αυτά που προσδοκούσε και δεν μπορεί να εφαρμόσει το μνημόνιο που συμφώνησε, τότε και μόνο τότε θα έχει νόημα να προσφύγει στους πολίτες.
Άλλος λόγος δεν μπορεί να υπάρξει όσο η κυβέρνηση θα έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πρέπει να σηκώσει το βάρος των αποφάσεων και να τραβήξει μπροστά.