Η εκδήλωση για τα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ είχε ένα χαρακτηριστικό που δείχνει και το βάθος της κρίσης που ταλανίζει το άλλοτε κραταιό κόμμα εξουσίας.

Το μεγαλύτερο μέρος των συζητήσεων αναλώθηκε στο παρελθόν.

Όχι βέβαια για λόγους αυτοκριτικής ώστε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Αλλά για να αποδείξουν όσοι διέπραξαν αυτά τα λάθη ότι έκαναν τις σωστές επιλογές!

Ήταν μια διαρκής, επίμονη και προφανώς μάταιη –αν όχι και εξοργιστική- προσπάθεια για να δικαιολογηθούν όσα μας έφεραν στη σημερινή κατάντια διανθισμένη με κάποια γενικόλογα και τυποποιημένα τσιτάτα σοσιαλιστικού οράματος.

Θύμισε τις συζητήσεις των συνταξιούχων στα καφενεία που αναπολούν και εξιδανικεύουν τα νιάτα τους. Αυτών που επειδή το μέλλον τους λιγοστεύει αναπολούν το παρελθόν.

Αυτό λέγεται παρακμή.