Μια πρώτη αποτίμηση του μακελειού που προκάλεσαν οι Ισραηλινοί τα ξημερώματα στη νηοπομπή ειρήνης δείχνει βαριά τραυματισμένο το διεθνές δίκαιο, σοβαρά αναβαθμισμένο τον τούρκο πρωθυπουργό, που αναδεικνύεται πια σε ηγετική φυσιογνωμία του αραβικού κόσμου και ηττημένο τον πρόεδρο της Κύπρου Δ. Χριστόφια.

Γιατί προκάλεσαν οι Ισραηλινοί το λουτρό αίματος

Το Ισραήλ δήλωνε εδώ και μέρες ότι ήταν αποφασισμένο να ανακόψει την αποστολή της ανθρωπιστικής βοήθειας με προορισμό τη Γάζα για να δείξει με το πιο σαφή τρόπο ότι είναι ανυποχώρητο στο παλαιστινιακό, αλλά και να αποθαρρύνει νέες ανάλογες προσπάθειες στο μέλλον.
Ετσι, εσκεμμένα, επέλεξε να κάνει την επίθεση στη νοηπομπή 80 μίλια μακρυά από τις ακτές του και σε διεθνή χωρικά ύδατα. Στόχος ήταν να διατρανωθεί η αποφασιστικότητα του και να καταστεί σαφές ότι δεν υπολογίζει τους διεθνείς κανόνες όταν νιώθει ότι απειλείται.

Προφανώς όμως δεν ήταν στα σχέδια των ισραηλινών το λουτρό αίματος που προέκυψε. Ζητούμενο λοιπόν είναι τι πήγε στραβά στην επιχείρηση για τους άριστα εκπαιδευμένους κομάντος του και είχε ως αποτέλεσμα τόσους νεκρούς και τραυματίες.
Ετσι τώρα το κράτος του Ισραήλ θα πρέπει να διαχειριστεί μια σειρά από ακανθώδη ζητήματα.

Πρώτον θα πρέπει να δικαιολογήσει το αίμα, κάτι πολύ δύσκολο αφού κανείς δεν μπορεί να πεισθεί ότι οι άοπλοι ακτιβιστές έπρεπε να εκτελεστούν…για λόγους ασφαλείας.

Δεύτερον θα πρέπει να διαχειριστεί τους κρατούμενους ακτιβιστές. Θα τους οδηγήσει σε δίκη; Και με ποιά κατηγορία; Θα τους απελάσει;

Θυμίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπήκαν με τη βούληση τους στο Ισραήλ. Βρίσκονταν στα διεθνή ύδατα και οδηγήθηκαν στο Ισραήλ από …κομάντος. ‘Αρα δεν έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα. Αντιθέτως έχουν πέσει θύματα απαγωγής αφού για να γίνει επιχείρηση στα διεθνή ύδατα απαιτείται άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που βεβαίως δεν υπήρχε.
‘Ολα τα παραπάνω βέβαια είναι για το πολιτικό σύστημα του Ισραήλ ζητήματα άνευ σημασίας. Το κράτος του Ισραήλ επιβεβαιώνεται ως ο “θεσμικός και θεσμοθετημένος τρομοκράτης” της Μ. Ανατολής και της παγκόσμιας κοινότητας. Ομως δεν πρέπει να συγχέουμε αυτό το στρατοκρατικό μόρφωμα με την εβραική διασπορά, την ιουδαϊκή ιστορία και πολιτισμό. Εξάλλου επιφανείς εβραίοι έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει με πρώτο το μεγάλο ιστορικό Ε.Χοπσμπαουμ πως δεν έχουν καμία σχέση και δεν αισθάνονται πολίτες του φασιστικού κατασκευάσματος του
Ισραήλ. Αυτό έχει μεγάλη σημασία να τονιστεί ώστε να ξεχωρίσουμε την οργή και τη διαμαρτυρία από πράξεις γενικευμένου αντισιμιτισμού.

Μεγάλος νικητής ο Ερντογάν

Η νηοπομπή συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία μιας τουρκικής μη κυβερνητικής οργάνωσης που θεωρείται φίλα προσκείμενη στον Ερντογάν. Ο τούρκος πρωθυπουργός στήριξε το εγχείρημα και τώρα η χώρα του θρηνεί τους περισσότερους νεκρούς και τραυματίες.
Είναι προφανές ότι τώρα ο Ερντογάν γίνεται για πολλοστή φορά ήρωας στα μάτια όλων των αράβων. Μετά το επεισόδιο με τον Πέρες, μετά την από κοινού παρέμβαση του με το βραζιλιάνο Λούλα για συνομιλίες με το Ιράν όταν όλοι οι Δυτικοί είχαν αποτύχει, τώρα χτυπά ξανά το μισητό γι’ αυτούς Ισραήλ. Η εμβέλειά του στον αραβικό αλλά και όλο το μουσουλμανικό κόσμο γίνεται πια τεράστια και φέρνει την Τουρκία σε ρόλο ηγεμονικής περιφερειακής δύναμης. Οι ΗΠΑ και ο πρόεδρος Ομπάμα σε τεταμένες ήδη σχέσεις με Ιραν – Τουρκία και Ισραήλ είναι
προφανές ότι θα αναθεωρήσουν, δηλαδή θα αναβαθμίσουν τις σχέσεις τους με τον Ερντογάν για να μπορέσουν να αποκτήσουν αξιόπιστη πολιτική στη Μ. Ανατολή.

Το λάθος Χριστόφια

Αντίθετα ο πρόεδρος της Κύπρου, ο αριστερός ηγέτης του ΑΚΕΛ Δ. Χριστόφιας βρίσκεται πολλαπλά χαμένος. Δεν επέτρεψε στη νηοπομπή να προσεγγίσει σε Κυπριακό λιμάνι και να παραλάβει ακτιβιστές (ανάμεσα τους και τον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Τριανταφυλλιδη!)

Αυτό εξόργισε τους άραβες αλλά έδωσε στους Τούρκους μια ακόμα ευκαιρία. Η νηοπομπή “έδεσε” στο κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου και παρέλαβε από εκεί επιβάτες. Αραγε εάν επανατεθεί θέμα αναγνώρισης του ψευδοκράτους μετά από τυχόν αποτυχία των συνομιλιών με τους σκληροπυρηνικούς πια τουρκοκύπριους, πόσες αραβικές χώρες θα στηρίξουν το Χριστόφια;

Η δύσκολη θέση της Ελλάδας

Και η Ελλάδα όμως έρχεται σε δύσκολη θέση από το τραγικό συμβάν. Αυτή τη στιγμή ένα πλοίο με ελληνική σημαία βρίσκεται στα χέρια των Ισραηλινών. Κατελήφθη ενώ έπλεε σε διεθνή ύδατα. Αυτό στο διεθνές δίκαιο αποκαλείται πειρατεία! Πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση μας;
Επίσης το υπουργείο ‘Αμυνας αναγκάστηκε να διακόψει τα κοινά γυμνάσια που έκαναν πιλότοι της πολεμικής μας αεροπορίας μαζί με ισραηλινούς. Επρόκειτο για άσκηση που δεν ήταν ιδιαιτέρως γνωστή. Τώρα πια που όλοι στον αραβικό κόσμο ξέρουν τη στρατιωτική προσέγγιση Αθήνας – Τελ Αβίβ πόσο πρόθυμα θα θέλουν να επενδύσουν τα πετροδόλαρά τους στη χειμαζόμενη οικονομία μας;

Εν κατακλείδι οι επόμενες μέρες θα είναι γεμάτες ένταση και διπλωματικά αγκάθια. Το Ισραήλ δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε τίποτα. Αλλά πέραν των έντονων διαμαρτυριών δεν αναμένεται κάτι σοβαρότερο στην περιοχή. Θα μείνει μόνο ο πόνος για τους νεκρούς και όσα περιεγράφησαν παραπάνω στο διπλωματικό πεδίο.