Όπου σταθώ το τελευταίο διάστημα ακούω το ίδιο ερώτημα. “Θα χρεοκοπήσουμε ή θα καταφέρουμε να σωθούμε;”
Το κάνω και εγώ σε όποιον νομίζω ότι μπορεί να ξέρει κάτι ή έστω να έχει μια εκτίμηση που εμπιστεύομαι.
Απάντηση δεν μπορεί να δώσει κανείς μας παρά μόνο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου.

Και αυτό γιατί μετά από τις τελευταίες επιδόσεις της κυβέρνησης του, οι δανειστές μας συνειδητοποίησαν ότι ενώ αυτοί υλοποιούν τη δέσμευση τους να δώσουν περίπου 200 δις ευρώ στην Ελλάδα -110 από το πρώτο μνημόνιο και άλλα 90 από το δεύτερο- εκείνος δεν τηρεί όσα υπέγραψε.
Ειδικά από το καλοκαίρι και μετά η κυβέρνηση του κατέπεσε σε απραξία. Τα έσοδα από τη φορολογία είναι δραματικά λιγότερα από όσα υπολόγισε.

Η μείωση των δαπανών καρκινοβατεί. Και σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι στόχοι και δεσμεύσεις του δεν έχουν υλοποιηθεί.

Όταν οι εκπρόσωποι των δανειστών μας, δηλαδή η τρόικα, επεσήμανε και αυτές τις αποκλίσεις -γιατί είχαν προηγηθεί και πολλές άλλες- ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλος τις απέδωσε στην ύφεση. Οι τροικανοί αντελήφθησαν ότι η Ελλάδα δε σκοπεύει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και οι δανειστές μας βρέθηκαν προ του ερωτήματος:
“Η Ελλάδα, σίγουρή ότι δε θα την αφήσουμε να χρεοκοπήσει από το φόβο του ντόμινο, σπαταλά τα χρήματα μας. Μήπως τελικά μας κοστίσει φθηνότερα αν χρεοκοπήσει;”

Και άρχισαν για πρώτη φορά να γίνονται σχεδιασμοί για αυτό το ενδεχόμενο. Και όταν ανοίγει αυτή η συζήτηση έχει ήδη διανυθεί ο μισός δρόμος ως την υλοποίηση της, γιατί έχει αποτυπωθεί το ψυχολογικό της κόστος στις αγορές.

Έτσι τώρα πια οι δανειστές μας είναι κυνικοί. Θα μας δίνουν τα χρήματα μόνο αν η κυβέρνηση Παπανδρέου υλοποιεί κάθε φορά ΟΛΕΣ τις δεσμεύσεις της.

Αν έστω και μία φορά επαναληφθεί ότι έκανε έως τώρα θα μας οδηγήσουν σε οργανωμένη χρεοκοπία.

Αυτό μας το καθιστούν σαφές πια σε κάθε ευκαιρία, κάθε δημόσια δήλωση και κάθε ιδιωτική συζήτηση.

Αν λοιπόν ο κ. Παπανδρέου τηρήσει τις δεσμεύσεις του η χώρα δε θα πτωχεύσει. Αν δεν το πράξει -και αυτό το ξέρει μόνο ο ίδιος- τότε θα ζήσουμε και εμείς ως γενιά τις επιπτώσεις ενός πολέμου χωρίς αυτός να έχει γίνει.