Οι γιορτές που πέρασαν ήταν οι πιό άτονες και υποτονικές των τελευταίων 30 ετών.
Το έβλεπες παντού.Στην αγορά που αγκομαχούσε,στα σπίτια που στολίστηκαν λιγότερο,στα νυχτερινά κέντρα που δεν είχαν καμία σχέση με την παλιά τους αίγλη.
Και τώρα διανύουμε ίσως τις 60 πιό δύσκολές μέρες του…ελληνικού δράματος.Μέσα σ’ αυτές θα ζήσουμε τις έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά και το αναπόφευκτο νέο πακέτο μέτρων εν όψη της επόμενης δόσης του δανείου.
Οπου κι αν βρεθείς ακούς την ίδια συζήτηση.Τι θα γίνει,που θα πάει η κατάσταση,πόσο ακόμα θ’ αντέξουμε.Και κυρίως αν θα τα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την κρίση.
Επειδη λοιπόν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι γιορτές που συμβολίζουν τη γέννηση και τη νέα αρχή ας κάνουμε μια θετική σκέψη.
Υπάρχουν χώρες που πέρασαν όσα περνάμε και εμείς όπως η Αργεντινή και η Τουρκία.Βρέθηκαν στα “νύχια” του ΔΝΤ,εκτέλεσαν προγράμματα σκληρης λιτότητας και σήμερα βιώνουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και οικονομική άνθιση.Είναι βέβαια χώρες με πολλές πλουτοπαραγωγικές πηγές.Απέδειξαν όμως ότι…γίνεται! Με θυσίες και σοβαρή πολιτική ηγεσία.
Ας το κάνουμε λοιπόν και εμείς.Τις θυσίες τις…προσφέρουμε.Τη σοβαρότητα της πολιτικής ηγεσίας την ελπίζουμε.
Ας το κάνουμε λοιπόν για να ξανάρθουν τα Χριστούγεννα.