Στην εκλογική αναμέτρηση που έρχεται θα είναι όλα διαφορετικά.
Στην εκλογική αναμέτρηση που έρχεται θα είναι όλα διαφορετικά.
Τα διλλήματα, τα διακυβεύματα οι αντίπαλοι και τα μεταξύ τους μέτωπα.
Το δίλλημα μνημόνιο-αντιμνημόνιο δεν υπάρχει πια. Όλοι συμφωνούν ότι το υφιστάμενο μνημόνιο πρέπει να αλλάξει. Ακόμα και οι δανειστές μας.
Το διακύβευμα είναι αν αυτή η αλλαγή θα γίνει με τρόπο που θα μας επιτρέψει να παραμείνουμε στο ευρώ και την Ε.Ε. ή θα μας θέσει εκτός.
Και θα το θέσουν όχι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ όπως γινόταν επί δεκαετίες, αλλά η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι τόνοι δε θα έχουν καμία σχέση με αυτούς των προηγούμενων εκλογών. Θα είναι οξύτατοι έως διχαστικοί.
Και όπως γίνεται πάντα πολλά θα εξαρτηθούν από τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν. Δηλαδή από τον Α. Σαμαρά και τον Α. Τσίπρα.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει λόγο να αλλάξει πολλά από τα στοιχεία της ως τώρα τακτικής του. Άλλωστε το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Λέει αυτά που όλοι θέλουν να ακούσουν οι ταλαιπωρημένοι πολίτες, είναι νέος, γοητευτικός, αγωνιστικός και έχει διαμορφώσει τη συγκυρία υπέρ του, αφού πορεύεται με τον αέρα του νικητή.
Αντίθετα ο κ. Σαμαράς μάλλον πρέπει να αλλάξει πολλά. Η τακτική που ακολούθησε στην προηγούμενη αναμέτρηση δεν του βγήκε. Έμεινε κλεισμένος στο “καβούκι του”. Έβγαλε εσωστρέφεια, φόβο και δεν παρέθεσε τα επιχειρήματα του στην πολιτική αναμέτρηση ώστε να κριθούν. Αρνήθηκε τα ντιμπέιτς, έδωσε ελάχιστες συνεντεύξεις και περιορίστηκε σε επαναλαμβανόμενους μονολόγους.
Και η προσπάθεια του να επανενώσει την παράταξη που επί των ημερών του πολυδιασπάστηκε δεν…έπεισε.
Η πολιτική ιστορία τον έταξε ηγέτη σε μια μάχη κόσμων, ιδεών και αξιών. Πρέπει να τις υπερασπίσει. Πρέπει να πολεμήσει. Πρέπει να αναμετρηθεί ώστε να πείσει για αυτά που υπερασπίζει και να αποδείξει την ορθότητα όσων υποστηρίζει. Τους αντιπάλους και τους φίλους που ακολούθησαν -σωστά ή λάθος- άλλο δρόμο.
Ο Α. Σαμαράς πρέπει να σταθεί απέναντι από τον κ. Τσίπρα και να αντιπαραβάλει τα επιχειρήματα του, και δίπλα σε όσους έφυγαν από τη ΝΔ που τελικά σε ένα μέρος όσων έκαναν ίσως να αποδείχθηκε ότι είχαν δίκιο.
Ο ηγέτης τολμά. Συγκρούεται, αντιπαρατίθεται, συνθέτει, νικά. Και ο κ. Σαμαράς έχει αυτές τις ικανότητες. Για κάποιο λόγο που αυτός γνωρίζει δεν τις αξιοποιεί.
Και μένει απλώς αρχηγός.
Για τον πρόεδρο της ΝΔ αλλά και το ίδιο το κόμμα η μάχη που έρχεται είναι δομική. Εάν χάσει δε θα περιμένουμε απλώς το νέο αρχηγό που στην επόμενη αναμέτρηση θα πάρει τη διακυβέρνηση, όπως έγινε π.χ. με τον Μ. Εβερτ.
Θα αλλάξει η φυσιογνωμία της Ελλάδας.
Θα έχουν ηττηθεί οι αξίες και οι αρχές που προβάλλει η κεντροδεξιά.
Και τη μάχη αυτή δε θα την κερδίσει ο κ. Σαμαράς μόνο φοβίζοντας μας. Θα την κερδίσει μαχόμενος και πείθωντας μας….
