Στις αρχές του Μαρτίου ο έλληνας πρωθυπουργός ξεκινούσε μία διεθνή εκστρατεία κατά των κερδοσκόπων. Συνάντησε μέσα σε ένα τριήμερο τη Μέρκελ στο Βερολίνο, τον Σαρκοζί στο Παρίσι ακόμα και τον Ομπάμα στον Λευκό Οίκο και έκανε σειρά σκληρότατων δηλώσεων, προειδοποιώντας τους κερδοσκόπους ότι “το πάρτυ τους τελείωσε”.
Σήμερα, 40 ημέρες μετά οι κερδοσκόποι κάνουν κανονικότατα τη δουλειά τους και το spread των ελληνικών ομολόγων έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ των 530 μονάδων βάσης, ενώ τον Μάρτιο που άρχιζε ο… πόλεμος ήταν στις 400 και ο κ. Παπανδρέου προσφεύγει στο πακέτο βοήθειας Ε.Ε. – ΔΝΤ, αφού δεν κατάφερε να σώσει τη χώρα όπως είχε δεσμευτεί.
Είναι προφανές ότι η μάχη αυτή χάθηκε γιατί ήταν λαθεμένος ο στόχος. Και μαζί της χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Έτσι οι λεονταρισμοί του Μαρτίου έδωσαν σήμερα τη θέση τους στην πικρή αλήθεια. Τότε που κηρύτταμε τον πόλεμο στη διεθνή κερδοσκοπία και τους λέγαμε ότι θα τους… λιώσουμε, δανειζόμασταν από τις αγορές με επιτόκιο 5,9%. Και σήμερα συμφωνούμε να ενταχθούμε στο πακέτο της βοήθειας που το επιτόκιο που έχει προσυμφωνηθεί είναι στο 5%! Μήπως λοιπόν τα επιτόκια αυτά είναι εκείνα που πραγματικά αξίζει η παραπαίουσα ελληνική οικονομία;
Και μήπως η κυβέρνηση αντί να ρίξει το βάρος της στην βελτίωση της αποτελεσματικότητας του κράτους και στην ανάπτυξη της οικονομίας, ώστε να βρεθεί σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση απέναντι στις αγορές ή ακόμα και απέναντι στο ΔΝΤ, κυνηγάει… ανεμόμυλους;
Οι περισσότεροι διοικητές νοσοκομείων δεν έχουν ακόμα αλλάξει. Οι περισσότεροι διευθυντές εφοριών είναι… υπό αλλαγή. Η διαδικασία της επιλογής των ικανών με διαφάνεια μέσω ίντερνετ χάθηκε ένα μήνα μετά τις εκλογές και έγινε ένα ακόμα πυροτέχνημα.
Οι περισσότεροι υπουργοί με εξαίρεση τους Χρυσοχοΐδη και Ραγκούση πελαγοδρομούν ανάμεσα σε διαχείριση της θλιβερής πραγματικότητας που παρέλαβαν και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας νομοσχέδια που συντάσσουν για να αποδείξουν ότι παράγουν έργο. Και ο χρόνος περνάει και χάνεται!
Όλα αυτά συντείνουν σε ένα βασανιστικό ερώτημα. Αφού χάσαμε τη μάχη και μας κέρδισαν οι κερδοσκόποι προσφεύγουμε στο ΔΝΤ. Θα μας δώσει ένα μεγάλο δάνειο. Τί θα το κάνουμε; Υπάρχει σχέδιο για να αξιοποιηθεί σωστά ή θα το σκορπίσουν οι… ανεμόμυλοι; Έχει καταλάβει η κυβέρνηση ποιά είναι η λύση του προβλήματος; Ότι το ζήτημα είναι στο εσωτερικό και όχι στο εξωτερικό; Ότι η μάχη δεν είναι κατά των ξένων κερδοσκόπων, αλλά κατά των δικών μας λαθών; Ότι πρέπει να κοιτάξει τον καθρέπτη της και να τα αλλάξει όλα; Ότι πρέπει επιτέλους να προωθήσει άμεσα μέτρα ανάπτυξης της οικονομίας;
Ότι τελικά η λύση είναι στα δικά της χέρια και όχι στα φαντάσματα;