Το δημοσίευμα του Spiegel ότι η τρόικα εκτιμά ότι για να είναι βιώσιμη η ελληνική οικονομία δε χρειάζονται μέτρα 11,5 αλλά 20 δις ευρώ είναι προφανώς επικοινωνιακό παιγνίδι αλλά και μια ακόμα σταγόνα σε ένα ξεχειλισμένο ποτήρι.
Οι πληροφόρηση που διαρρέουν έγκυροι κύκλοι είναι ότι η αποχώρηση της τρόικας από την Αθήνα έγινε ώστε να προχωρήσουν διαβουλεύσεις για νέο κούρεμα του χρέους μας που, αν γίνει, θα αλλάξει άρδην τα δεδομένα. Μόνο που αν γίνει αυτό το νέο κούρεμα χαμένη θα βγει η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που μέχρι τώρα κερδίζουν από την ελληνική κρίση αγοράζοντας ομόλογα στη δευτερογενή αγορά ακόμα και κάτω από το 20% της ονομαστικής τους αξίας.
Έτσι ενώ το ΔΝΤ -που οι ισχυροί του παράγοντες έχασαν από το πρώτο “κούρεμα”- πιέζει για νέα διαγραφή χρέους, η Ε.Ε. αντιδρά.
Ας πούμε ότι όλα αυτά είναι θεμιτά στο παιγνίδι του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Όμως εξελίσσονται επάνω στα συντρίμμια ενός ευρωπαϊκού λαού που την τελευταία διετία έχει υποστεί τη μεγαλύτερη σε καιρό ειρήνης συρρίκνωση του εισοδήματος του. Ενός λαού που καλείται να δώσει και άλλα από τα όσα του απέμειναν. Και οι δανειστές του “ψιθυρίζουν” τώρα ότι δεν τους φτάνουν. Πως θέλουν περισσότερα! Γιατί δεν τα υπολόγισαν σωστά. Ή γιατί απλά παίζουν με τη μιζέρια του.
Πως να συγκρατήσουμε πια την αγανάκτηση μας;
Και γιατί;
Πως να πιστέψουμε ότι όλοι αυτοί που λένε ότι αγωνίζονται για το καλύτερο αύριο της “Ευρώπης των λαών” δεν έχουν ως μόνη αποστολή την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των χρηματοδοτών τους αδιαφορώντας ακόμα και αν γι’ αυτήν απαιτείται ο αφανισμός ενός… εταίρου τους;