Η ΝΔ θα λάβει από τους Έλληνες πολίτες την εντολή για τη διακυβέρνηση της χώρας με μια μάλλον ισχυρή αυτοδυναμία.

Εφ’ όσον αυτή η δημοσκοπική καταγραφή επιβεβαιωθεί, εκτός από την πολιτική αλλαγή που θα προκαλέσει, κρύβει και μια ευρύτερη κοινωνική νέα πραγματικότητα. Μετά από μια δεκαετία μνημονίων και ύφεσης που μόνο πόλεμοι προκαλούν, οι Έλληνες πολύ επιφυλακτικά ξανά προσεγγίζουν την κανονικότητα.

Η οργή υποχωρεί και επιστρέφει η προσμονή ενός καλύτερου παρόντος. Και αυτό δεν αφορά μόνο την κομματική επιλογή των πολιτών. Διατρέχει όλο το εύρος της ζωής μας. Δεν έχει τα άκριτα χαρακτηριστικά της δεκαετίας 2000-2010 αλλά τη δίψα για προκοπή, δουλειά και ανάπτυξη σε πιο υγιή βάση. Απαιτεί υπευθυνότητα, αποτελεσματικότητα και ειλικρίνεια.

Οι νοοτροπίες αλλάζουν είτε στις πολύ καλές στιγμές – αυτό είναι το πιο δύσκολο- είτε μετά από καταστροφές. Είτε μένουν ίδιες και η καταστροφή ξανάρχεται γρήγορα. Την ευκαιρία των καλών στιγμών τη σπατάλησε η κυβέρνηση Καραμανλή μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Την ευκαιρία μετά την καταστροφή πρέπει να ενσαρκώσει ο Κ. Μητσοτάκης. Και η κοινωνία μας είναι πιο έτοιμη από ποτέ.

Η νέα αυτή κανονικότητα και οι νέοι ρόλοι αφορούν κάθε έκφανση της καθημερινότητας μας. Αφορούν τις βιοτικές μας ανάγκες που ξαναχτίζονται όχι πάνω στην αχαλίνωτη κατανάλωση των παλιών καιρών αλλά ούτε και πάνω στη στέρηση της δεκαετίας που κλείνει. Αφορούν τη σχέση μας με το δημόσιο, την ποιότητα της ζωής μας, το περιβάλλον αφορούν ακόμη και τα ΜΜΕ.

Εκείνοι που θα καταφέρουν να εκφράσουν αυτή την κανονικότητα είτε σε πολιτικό είτε σε παραγωγικό ή σε οποίο άλλο επίπεδο θα είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της νέας εποχής.

Ο Κ. Μητσοτάκης καλείται και επιλέγεται να υλοποιήσει αυτή τη νέα κανονικότητα. Αν το επιτύχει θα εξασφαλίσει κάτι πολύ πιο σημαντικό από μια ή δυο θητείες πρωθυπουργίας.

Αυτή η νέα κανονικότητα δεν αφορά όμως μόνο την κυβέρνηση. Αφορά και αντιπολίτευση.

Ο Αλ. Τσίπρας κρατά το ρόλο του ηγέτη της, αλλά είναι ζητούμενο αν θα κατανοήσει το νέο περιεχόμενο αυτού του ρόλου. Αν επιστρέψει στις παλιές γνωστές συνταγές των ακροτήτων κινδυνεύει να βρεθεί εκτός αυτής της κανονικότητας και να συμπαρασυρθεί στην κοινή μοίρα των κομμάτων διαμαρτυρίας.

Η χώρα την Κυριακή δεν αλλάζει μόνο κυβέρνηση. Γυρνά σελίδα.

Πιο έμπειροι όλοι μας έχοντας ζήσει από τη φούσκα του χρηματιστηρίου το 1999 ως τη λαίλαπα των μνημονίων και τις ουρές στα ΑΤΜ κλείνουμε έναν κύκλο και ανοίγουμε ένα καινούργιο.

Νέοι ρόλοι και νέες ευκαιρίες.

Νέα εποχή!