Όσοι έσπευδαν τους προηγούμενους μήνες να προεξοφλήσουν φιλική στάση των δανειστών προς την κυβέρνηση Σαμαρά ώστε να αποφευχθεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αποδείχθηκαν εκτός τόπου και χρόνου.

Οι εταίροι μας έχοντας «δέσει» τα δάνεια που μας χορήγησαν με ισχυρότατες εγγυήσεις άρα χωρίς το άγχος να χάσουν τα λεφτά τους ,αντιμετωπίζουν την Ελλάδα θεσμικά και στέλνουν το ίδιο σκληρό μήνυμα σε όλους. «‘Η θα τηρήσετε τους όρους που υπογράψατε ή θα χρεοκοπήσετε, αλλά εμείς θα πάρουμε πίσω τα χρήματα που σας δανείσαμε».

Δεν τους νοιάζει ποιος θα είναι στην εξουσία. Θέλουν να περάσουν το μήνυμα προς όλους. Και κυρίως σε αυτούς που διακηρύττουν ανατρεπτικές πολιτικές. Δηλαδή στο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι θέσεις για επαναδιαπραγμάτευση, μονομερείς ενέργειες και γενικώς ανατροπή των συμφωνηθέντων δεν συζητούνται καν.
Γιατί αν συζητηθούν για την Ελλάδα θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Και τότε όλο το μοντέλο θα ανατραπεί.

Προτιμούν λοιπόν να τιμωρήσουν τη Ελλάδα πετώντας την ακόμα και έξω από τη νομισματική ένωση ώστε να καταστήσουν σαφές προς τους υπόλοιπους ότι δε θα υπαναχωρήσουν από τη σκληρή γραμμή.

Άλλωστε το κόστος ακόμη και από την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι πια απολύτως ελεγχόμενο. Ενώ το κόστος από τη συνολική ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζουν σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο θα είναι διαλυτικό.

Τη στάση αυτή την επέδειξαν ήδη στην Κύπρο το Μάρτιο του 2013 και αποδεδείχθηκε επιτυχής.

Άρα είναι σαφές για την Ελλάδα ότι μόνος δρόμος για την παραμονή στο ευρώ είναι η εθνική συνεννόηση. Αν οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου δεν κατορθώσουν να επιτύχουν ένα μίνιμουμ εθνικής γραμμής, αυτά που αποφύγαμε με αιματηρές θυσίες τα τελευταία 5 χρόνια θα καταστραφούν. Και τώρα πια οι όροι της επόμενης μέρας θα είναι κατά πολύ δυσμενέστεροι από εκείνους του 2010.