Το “μνημόνιο 3” με τις δραματικές περικοπές που επιφέρει τοποθέτησε την κυβέρνηση Σαμαρά απέναντι από το σύνολο της κοινωνίας. Στρατιωτικοί, δικαστικοί γιατροί, υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και συνταξιούχοι χάνουν μεγάλο μέρος του εναπομείναντος εισοδήματος τους. Η αγορά θα βυθιστεί βαθύτερα στην ύφεση και η χώρα θα πάει ακόμα πιο πίσω.
Έτσι αν στη βουλή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο κυβερνητικός συνασπισμός καταφέρνει να κρατά την απαιτούμενη πλειοψηφία, στην κοινωνία θα βρίσκει οργή αγανάκτηση και απόρριψη.
Τα μέτρα πέρασαν. Και πέρασαν γιατί δυστυχώς δε διατυπώθηκε καμία αξιόπιστη αντιπρόταση. Η αντιπολίτευση οχυρώθηκε σε λαικισμούς, κοινοβουλευτικά κόλπα και αφοριστική ρητορική.
Ζούμε δηλαδή το απόλυτο αδιέξοδο. Μια κυβέρνηση εγκλωβισμένη στην υφεσιακή πολιτική που η ίδια καταγγέλλει και μια αντιπολίτευση χωρίς πειστική διέξοδο.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Ή κάτι θα πρέπει να αλλάξει ώστε άμεσα να φανούν σημάδια ανάκαμψης ή η κοινωνική έκρηξη θα καταστεί αναπόφευκτη έστω κι αν δεν παράγει λύση.
