Η επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα αφήνει το θετικότερο αποτύπωμα εδώ και δεκαετίες για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Τόσο η προσωπικότητα του Ομπάμα όσο και η χρονική στιγμή της επίσκεψης του έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Οι Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια της επταετούς ελληνικής οικονομικής κρίσης έχουν διαδραματίσει ίσως το φιλικότερο ρόλο. Χωρίς βέβαια να έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους αφού π.χ. θα μπορούσαν να πιέσουν περισσότερο το ΔΝΤ στο οποίο έχουν αποφασιστικό ρόλο αλλά και με την ασφάλεια του ότι δε βάζουν χρήματα για τα χαμηλότοκα ελληνικά δάνεια προσπάθησαν ως χώρα, αλλά και προσωπικά ο Ομπάμα να κρατήσουν τη χώρα μας στο ευρώ και να στηρίξουν την προσπάθεια μας.

Και τώρα στο τέλος της θητείας του ο αμερικανός πρόεδρος αισθανόμενος ότι δεν ολοκλήρωσε το στόχο κάνει την ύστατη προσπάθεια. Προφανώς θα πέσει πάνω στη γνωστή γερμανική αντίληψη και δεν θα πετύχει κάτι εντυπωσιακό. Όμως αυτή τη φορά έχει να πει στην καλή του φίλη Αγγέλα Μέρκελ κάτι καινούργιο.

Έχει να της πει ότι πίσω στη χώρα του τις εκλογές τις κέρδισε ο Τραμπ. Ότι οι εξωσυστημικοί παίκτες σαν τον Τραμπ μπορούν να ανατρέψουν και να διαλύσουν τα πάντα όταν οι συστημικές πολιτικές ηγεσίες σαν αυτή της Μέρκελ χάσουν την πολιτική και μείνουν αποκλειστικά στην οικονομία, να ξεχάσουν δηλαδή ότι κυβερνούν κράτη και δε διοικούν επιχειρήσεις. Και αν αυτό συνέβη στις ΗΠΑ που η οικονομική κατάσταση για τους πολίτες είναι πολύ καλύτερη από αυτήν στην Ευρώπη τότε εδώ στη γηραιά ήπειρο είναι περίπου βέβαιο ότι θα συμβεί κάτι ανάλογο ίσως δε και με πιο ακραίο τρόπο.

Θα τον ακούσει άραγε η γερμανίδα καγκελάριος;