Και ξαφνικά το σενάριο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών επανέρχεται
Και ξαφνικά το σενάριο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών επανέρχεται στο τραπέζι. Και μάλιστα όχι από το ΣΥΡΙΖΑ που τις ζητά μονίμως εδώ και ένα χρόνο αλλά από την πλευρά της κυβέρνησης συνεργασίας.
Γιατί δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς η τακτική που επέλεξε ο κ. Βενιζέλος θέτοντας το δίλημμα πως αν το ΠΑΣΟΚ δεν επιτύχει καλό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές θα αποχωρίσει από την κυβέρνηση. Και επειδή ως «καλό» αποτέλεσμα προσδιορίστηκε το 12%, δηλαδή το ποσοστό του κόμματος στις προηγούμενες εκλογές το οποίο θεωρείται «άπιαστο» με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις, μάλλον η κυβερνητική κρίση μοιάζει αναπόφευκτη.
Πιθανώς για τον κ. Βενιζέλο το δίλημμα αυτό να ήταν αναπόφευκτο. Ίσως γιατί γνωρίζει ότι δε θα μπορεί να «σταθεί» στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μετά από ένα μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό. Έτσι προτίμησε να το θέσει ο ίδιος και όχι να «συρθεί» σε αυτό.
Και πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι αλλαγή ηγεσίας σημαίνει και αλλαγή της στρατηγικής Βενιζέλου άρα αποχώρηση από την κυβέρνηση. Γιατί το λένε ανοιχτά όλα τα «πράσινα» στελέχη που μιλούν τις τελευταίες τρεις ημέρες.
Το ερώτημα που προκύπτει αμέσως μετά, είναι αν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να διαμορφωθεί άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ώστε να αποφευχθούν οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αλλά και αν ο πρωθυπουργός επιθυμεί μια τέτοια λύση.
Η απάντηση είναι πιθανότατα όχι. Τέτοια πλειοψηφία δεν φαίνεται να μπορεί να διαμορφωθεί, αλλά ακόμη και αν βρίσκονταν οι απαραίτητοι βουλευτές θα επρόκειτο για ένα συνονθύλευμα που δεν θα μπορούσε να υλοποιήσει τα σχέδια του Α. Σαμαρά.
Υπό τέτοιες προϋποθέσεις η προσφυγή στο λαό θα είναι μονόδρομος. Και ίσως να εξυπηρετεί και τον πρωθυπουργό. Αν η ΝΔ πετύχει ένα θετικό αποτέλεσμα στις περιφερειακές εκλογές αλλά και σε αυτές για την ευρωβουλή θα είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης.
Και έχει ήδη προσδιορίσει τη στρατηγική της επόμενης μέρας με τη «Νέα Ελλάδα» και το προσκλητήριο που σκοπεύει να απευθύνει σε όλη την «κεντροδεξιά πολυκατοικία», τις θεσμικές συνταγματικές αλλαγές και την προσπάθεια στην οικονομία που πρέπει να ολοκληρωθεί. Άρα είναι σχεδόν έτοιμος.
Ίσως λοιπόν το δίλημμα Βενιζέλου να τον εξυπηρετεί. Ίσως να έχει συναινέσει ή και επαυξήσει.
Γιατί αν εκτιμά ότι αν οι κάλπες δεν μπορούν να αποτραπούν εξ΄ αιτίας π.χ. της εκλογής προέδρου Δημοκρατίας, ίσως είναι καλύτερα να «στηθούν» τώρα και πριν τη μείωση του χρέους παρά μετά όταν τα διλήμματα και τα διακυβεύματα θα είναι πιο χαλαρά.