Με το άρθρο υπογραμμίζονται τα λάθη των Ευρωπαίων απέναντι στην Ελλάδα, και εκτιμάται ότι η έξοδος της χώρας από το ευρώ παραμένει ως μια βασική πιθανότητα, ενώ οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων που είναι απαραίτητες για την επανεκκίνηση της οικονομίας «θα έχουν φύγει για αλλού».
Εισαγωγικά γίνεται αναφορά στο PSI, με την επισήμανση ότι οδήγησε την Ευρώπη σε πρωτόγνωρες και μη ελέγξιμες καταστάσεις, αφού η περίπτωση της Ελλάδας δεν ήταν συγκρίσιμη με την πρότερη εμπειρία της Αργεντινής, η οποία είχε κλειστό τραπεζικό σύστημα.
Εξηγούν ότι με το ευρώ, τα ευρωπαϊκά κράτη δημιούργησαν ένα ανοικτό σύστημα με ελεύθερη διακίνηση του χρήματος. Έτσι οι ελληνικές τράπεζες μπορούν χωρίς πρόβλημα να μεταφέρουν τα χρήματα των πελατών τους στις αγγλοσαξονικές τράπεζες, για παράδειγμα, στις οποίες δεν είναι δυνατόν να απαγορευθεί η συναλλαγματική τους μετατροπή σε λίρες ή δολάρια.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η «απεθνικοποίηση» των ελληνικών αποταμιεύσεων, αφού με το να ανήκουν στην ΕΕ δεν είναι δυνατόν να τεθεί σε λειτουργία έλεγχος των εμβασμάτων ειδικά για τους Έλληνες.
Εάν συνεχίσουμε με την ίδια λογική, λέει η ομάδα «Διογένης», πριν προλάβουμε να κάνουμε οτιδήποτε, το μόνο που θα έχει απομείνει στην Ευρώπη θα είναι τα χρέη της Ελλάδας και της Ισπανίας. Τα χρήματα θα έχουν φύγει για αλλού, τη στιγμή μάλιστα που είναι απαραίτητα για την επανεκκίνηση των οικονομιών.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν κάνει λάθη, τουλάχιστον τρεις φορές:
– Πρώτο λάθος η παραβίαση του σύμφωνου αλληλεγγύης, με τη δικαιολογία ότι οι Έλληνες είπαν ψέματα.
– Δεύτερο, η λήψη κάθε φορά μέτρων, ανεπαρκών και υψηλού κόστους, που προκάλεσαν τη δυσφορία του λαού, χωρίς να δώσουν λύσεις.
– Τρίτο, η ολιγωρία και οι χρονικές καθυστερήσεις που επέτρεψαν στους πλούσιους Έλληνες, αλλά και στους Ισπανούς τελικά, να πάρουν τα μέτρα τους ώστε να μεταφέρουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
Συνεχίζοντας με αυτή τη λογική, δεν απομένουν παρά δύο επιλογές για τους Ευρωπαίους σε σχέση με την Ελλάδα: ή να μην κάνουν τίποτα, ή ν’ αποφασίσουν την έξοδό της από το ευρώ.
Σε αυτήν την περίπτωση, εκτιμά η ομάδα «Διογένης», οι μεγάλοι νικητές θα είναι το δολάριο και η αμερικάνικη οικονομία που έχει τόσο ανάγκη από ρευστότητα για τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων της.
Μαζί της κερδισμένες θα βγουν και οι αγγλοσαξονικές τράπεζες, που στο μεταξύ θα έχουν εισπράξει τις προμήθειές τους.
Σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο σκληρός ανταγωνισμός, η νίκη ανήκει σε αυτούς που αποδεικνύουν την ικανότητά τους να κινηθούν, να αποφασίσουν και να δράσουν απέναντι σε μια Ευρώπη πετρωμένη στον εγωισμό και στις διαιρέσεις της, καταλήγει το άρθρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
