Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο: Όλο το σχέδιο επιβίωσης του ευρώ
”Η ευρωζώνη πρέπει σταδιακά να αποκτήσει εξουσίες των εθνικών κυβερνήσεων με ενιαίο υπουργείο Οικονομικών και το δικαίωμα φορολόγησης ή έκδοσης ομολόγων κοινής υποστήριξης, αναφέρει προσχέδιο των Βρυξελλών για την διασφάλιση της μακροπρόθεσμης επιβίωσης του ευρώ.
Το σχέδιο, που παρουσίασε ο Χοσέ Μανουέλ Μπαρόσο, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επιχειρεί να δημιουργήσει έναν εμβρυακό προϋπολογισμό για την ευρωζώνη σχεδόν άμεσα. Ζητεί να δημιουργηθεί ταμείο εντός 18 μηνών το οποίο θα προσφέρει κίνητρα στις προβληματικές χώρες οι οποίες προσπαθούν να τακτοποιήσουν τα οικονομικά τους.
Το ταμείο, που με βάση το 51σέλιδο προσχέδιο θα αναπτυχθεί σε «πλήρους κλίμακας» υπουργείο της ευρωζώνης, αρχικά θα προσφέρει μόνον βοήθεια στις χώρες της ευρωζώνης οι οποίες υπογράφουν συμβόλαια με τις Βρυξέλλες, δεσμευόμενες σε πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, μια διαδικασία ανάλογη με τα τρέχοντα πακέτα διάσωσης προς Ελλάδα, Ιρλανδια, Πορτογαλία.
Όμως, όλες οι χώρες της ευρωζώνης που σημερα παραβιάζουν τους κανόνες για το χρέος και το έλλειμμα θα απαιτείται να συνυπογράφουν τις συμβάσεις, και όχι μόνο όσες βρίσκονται υπό διεθνές πρόγραμμα βοήθειας.
Ο κ. Μπαρόσο είπε ότι η συγκέντρωση της εξουσίας πάνω στην ευρωζώνη είναι απαραίτητη για να διαφυλαχθεί η μελλοντική επιβίωση του ενιαίου νομίσματος και προειδοποίησε τους ηγέτες των εθνικών κυβερνήσεων, ότι ίσως κινδυνεύουν να επαναφέρουν τον πανικό στις αγορές, αν δεν κινηθούν πιο δραστικά προς την κατεύθυνση της αλλαγής στην διακυβέρνηση της νομισματικής ένωσης.
«Πρέπει να πολεμήσουμε την κρίση εμπιστοσύνης, δείχνοντας ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε και να ενισχύσουμε την συνεργασία και την ενοποίηση,» δήλωσε ο κ. Μπαρόσο. «Φοβάμαι πως τώρα, δεν έχουν όλες οι πρωτεύουσες την ίδια αίσθηση κατεπείγοντος που είχαν πριν λίγους μήνες.»
Πολλές από τις πιο βραχυπρόθεσμες προτάσεις, προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους μέσα από την «βυζαντινή» νομοθετική διαδικασία της ΕΕ, ειδικά όσες σχετίζονται με την «τραπεζική ένωση». Οι κυβερνήσεις διαφωνούν σχετικά με την δημιουργία μιας ενιαίας εποπτείας για όλες τις τράπεζες της ευρωζώνης και ο κ. Μπαρόσο είπε ότι σύντομα θα παραδώσει την επί μακρόν αναμενόμενη πρόταση για ενιαίο σύστημα τραπεζικών διασώσεων και «εκκαθαρίσεων».
Πάντως στο σχέδιο δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για το τρίτο σκέλος της τραπεζικής ενοποίησης: Το σχέδιο εγγύησης καταθέσεων της ευρωζώνης.
Στο έγγραφο αναφέρεται μόνο ότι τα κράτη μέλη προτρέπονται να δημιουργήσουν τα δικά τους εθνικά σχέδια και δεν γινεται καμία σχεδόν αναφορά σε σχέδιο εγγύησης καταθέσεων για όλη την ευρωζώνη, το οποίο πολλοί θεωρούν ότι είναι απαραιτητο για να αποτραπούν καταρρεύσεις τραπεζών σε προβληματικές χώρες.
Ο κ. Μπαρόσο επέμεινε ότι δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα, αλλά παραμένει έντονα αμφιλεγόμενη στην Γερμανία, όπου πολιτικοί και τραπεζίτες θεωρούν ότι θα βάλει τους Γερμανους φορολογούμενους να πληρώσουν για τις σαθρές ισπανικές και γαλλικές τράπεζες.
Το προσχέδιο είναι πιο φιλόδοξο όσον αφορά την δημοσιονομική και οικονομική ένωση, όπου οι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις έχουν «κολλήσει» λόγω περιορισμών στις ευρωπαϊκές Συνθήκες.
Μεσοπρόθεσμα –που κατά τον κ. Μπαρόσο σημαίνει από 18 μήνες μέχρι 5 χρόνια – οι Βρυξέλλες θα αποκτήσουν σταδιακά αρμοδιότητες να θέτουν βέτο σε μέτρα ή να απαιτούν τροπολογίες σε εθνικούς προϋπολογισμούς και επίσης να αντλούν κεφάλαια για τον νέο προϋπολογισμό της ευρωζώνης, μέσω φόρων ή εκδόσεων ομολόγων.
Η κίνηση προς την κοινή εγγύηση των ομολόγων ευρωζώνης θα γίνει σταδιακά, ξεκινώντας με την αρμοδιότητα έκδοσης βραχυπρόθεσμων γραμματίων κοινής εγγύησης, με διάρκειες ενός ή δύο ετών, και αργότερα μόνο θα προχωρήσει σε πλήρη «ευρω-ομολόγα».
Εστω και για αυτά τα σταδιακά μέτρα απαιτούνται αλλαγές στις ευρωπαϊκές συνθήκες, όπως παραδέχεται και ο κ. Μπαρόσο, που ισχυρίζεται ότι θα πρέπει να γίνουν μετά τις εκλογές για το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014.
Στο προσχέδιο προτείνονται επίσης πολιτικές μεταρρυθμίσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι οι «δυναμωμένες» Βρυξέλλες έχουν μεγαλύτερες ευθύνες απέναντι στους Ευρωπαίους ψηφοφόρους. Είναι όμως σκόρπιες προτάσεις, που επικεντρώνονται στην ανάγκη να δοθεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο -τον μόνο άμεσα εκλεγμένο ευρωπαϊκό θεσμό- περισσότερη εξουσία πάνω στους άλλους θεσμούς των Βρυξελλών”.
Πηγή Euro2day
Διαβάστε επίσης :
