Στην εύφορη προολυμπιακή χρονιά ,που τα ευρό έρρεαν προς πάσα κατεύθυνση σαν τα νεράκια στις βουνοπλαγιές την Άνοιξη , τα Σώματα ζητούσαν θεσμικό επίδομα κινδύνου και ο υπουργός τους μιλούσε στη Βουλή για στάση .
Έκτοτε οι συνδικαλιστές της Αστυνομίας εόρταζαν την ημέρα του ξυλοδαρμού τους από συναδέλφους ,ως μέρα κατά της κρατικής αυθαιρεσίας και συμβιβάστηκαν με το επίδομα ειδικών συνθηκών που, στην πορεία συρρικνώθηκε .
Η περίοδος αυτή ήταν το αποκορύφωμα της ανάδειξης σημαντικών συνδικαλιστικών στελεχών στην Αστυνομία , που σήμερα κατέχουν δυο έδρες περιφερειακών βουλευτών .
Ήταν επίσης περίοδος που οι ένστολοι ολοκλήρωσαν ,μετά από δεκαετίες, την κατοχύρωση αυτονόητων δικαιωμάτων τους ως εργαζόμενοι ,σχετικά με τα νυχτερινά και τα πενθήμερα. Και γενικά εξαργύρωσαν , κυρίως οι αξιωματικοί , τις επιτυχίες γύρω από την τρομοκρατία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες με σημαντικά προνόμια .
Σήμερα , προ τους φάσματος της δημοσιονομικής κατάρρευσης και της κοινωνικής ανάφλεξης, τα σωματεία των ενστόλων οργανώνουν παραστάσεις έξω από το Μαξίμου για να αποφύγουν τις περικοπές των ειδικών μισθολογίων . Περικοπές που μπαίνουν και βγαίνουν στις προσθαφαιρέσεις των παζαριών που κάνουν οι πιστωτές με την κυβέρνηση .
Δεν είναι το θέμα τα 2,5 δις που λένε πως λείπουν ακόμη για να κλείσει ο λογαριασμός . Είναι από ποιους θα τα στερήσει η κυβερνητική τριμερής για να έχει το μικρότερο κόστος και τη λιγότερη δυσαρέσκεια , ιδιαιτέρως από μηχανισμούς που έχει ανάγκη ,σε μια κρίσιμη περίοδο με χαρακτηριστικά γενικότερων αποσταθεροποιητικών τάσεων .
Μάλλον πίσω από τις κλειστές πόρτες προσμετρούν κόστη και εντυπώσεις με χαρακτηριστικά πολιτικά ,κοινωνικά, επικοινωνιακά , επιχειρησιακά . Από που να κόψουν πιο πολύ ; Από τον συνταξιούχο , τον άνεργο , τον ανάπηρο , τον ασθενή ή τον δικαστή, τον αστυνόμο τον γιατρό και τον στρατιώτη ; Και ποιός αποκλείει σε πολλές οικογένειες να συνυπάρχουν όλοι αυτοί μαζί ;
Από την περίοδο των αστυνομικών διαδηλώσεων και των εμφύλιων δακρυγόνων στο Σύνταγμα , έχουν περάσει ούτε δέκα ημερολογιακά χρόνια , αλλά σε επίπεδο κοινωνικών σταθερών μοιάζουν να έχουν παρέλθει τριάντα .
Δεν είναι δυνατόν Σώματα που θέλουν να διατηρήσουν αξιοπρεπείς μισθούς για τα «προλεταριάτα » τους να διατηρούν αυτόν τον γελοίο πληθωρισμό βαθμών με δεκάδες υποστρατήγους και ταξιάρχους και εκατοντάδες αστυνομικούς διευθυντές , που κάθε χρόνο αποστρατεύονται και λαμβάνουν συντάξεις στρατηγών γιατί δυνητικά θα μπορούσαν να γίνουν .
Αυτά τα νομικά περιθώρια άφησε και αφήνει ένα ένοχο , διαβλητό και διάτρητο σύστημα κρίσεων – προαγωγών που δεν διορθώθηκε επί δεκαετίες, για να μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει την τράπουλα της εξουσίας και να επανακτά σύντομα τον έλεγχο των νευραλγικών μηχανισμών .
Γιατί δυστυχώς, οι εκάστοτε έχοντες τον κυβερνητικό έλεγχο , με μικρές παραλλαγές ,έτσι δόμησαν και αντιμετώπισαν συστηματικά , θεσμικές υπηρεσίας , οργανισμούς και σώματα . Κυρίως ως κομματικά εργαλεία και όχι ως ανεξάρτητους φορείς ενός συγχρόνου κράτους δικαίου .
