Ενώ οι Ισπανοί καλούνται να σφίξουν ολοένα και περισσότερο το ζωνάρι, οι Γερμανοί ανησυχούν ότι ο αγαπημένος τουριστικός τους προορισμός ενδέχεται να εξελιχθεί σε έναν νέο «χρόνια ασθενή».
Οι Ισπανοί από την πλευρά τους εμφανίζονται δυσαρεστημένοι όχι μόνον από τον πρωθυπουργό της χώρας Μαριάνο Ραχόι αλλά και από την γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ και τη συνταγή της λιτότητας. Δεν είναι λίγοι οι Ισπανοί που πιστεύουν ότι η Γερμανία επωφελείται από την ισπανική κρίση.
Το κλίμα στην Ισπανία είναι πολύ βαρύ και δεν είναι τυχαίο ότι στο περιθώριο των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας αυξάνονται τα περιστατικά βίας, λέει ο μουσικός Μανουέλ Βιγιάλτα, που μένει στο κέντρο της Μαδρίτης: «Μιλάμε για απόγνωση», λέει ο 55χρονος, «όλα γίνονται στις πλάτες των χαμηλόμισθων, δεν υπάρχει φόρος πλουσίων ούτε κοινή δράση των μεγάλων ισπανών επιχειρηματιών, όπως του ιδρυτή του Zara, Αμανάθιο Ορτέγκα. Υπάρχει μόνο φυγή κεφαλαίων».
Παραοικονομία και διαφθορά
Πολλοί Ισπανοί, όπως ο διευθύνων σύμβουλος της διαφημιστικής Lime XL, Χοακίν Γκόμεζ, θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός ότι από πλευράς των Γερμανών και των υπολοίπων Ευρωπαίων, δεν θίγονται τα άλλα μεγάλα προβλήματα της Ισπανίας. «Η παραοικονομία, οι κακοπληρωτές και η διαφθορά καταστρέφουν τη χώρα και τις τεράστιες δυνατότητές της», όπως λέει και συμπληρώνει: «Μακροπρόθεσμα δεν αλλάζει κάτι με τα μέτρα λιτότητας, η φτώχεια θα ενταθεί ενώ οι αναποτελεσματικές και επιζήμιες για την ανταγωνιστικότητα δομές του κράτους θα διατηρηθούν, καταβροχθίζοντας τα λεφτά των Βρυξελλών».
Με την άποψή του συμφωνεί και ο καθηγητής Οικονομίας στο Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης Ρομπέρτο Σεντένο: «Πρέπει να εξέλθουμε μόνοι μας από την κρίση και να επανεξετάσουμε το σύνολο των οργανωτικών δομών του κράτους. Τα τελευταία 30 χρόνια έχει αναπτυχθεί μια συστηματική διαφθορά που εκφράζεται μέσα από τις ανεξέλεγκτες διοικήσεις των 17 αυτόνομων περιοχών και πόλεων». Όπως σημειώνει ο καθηγητής, «ιδρύθηκαν δημόσιες επιχειρήσεις και ιδρύματα, κατασκευάστηκαν αεροδρόμια και αυτοκινητόδρομοι τα οποία ωφέλησαν εν τέλει μόνον τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, οδηγώντας παράλληλα και με τις υπέρογκες δαπάνες τους τον κρατικό προϋπολογισμό στην καταστροφή».
Αυτά τα κακώς κείμενα της χώρας έχουν βάλει στο στόχαστρό τους οι δεκάδες πρωτοβουλίες πολιτών που ιδρύθηκαν από τότε που ξέσπασε η κρίση. Μέσω διαδικτύου, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων, διαμαρτύρονται για την αύξηση του ΦΠΑ, την ανεργία του 25 %, τις καθημερινά 500 περίπου εξώσεις αλλά και τις πολυάριθμες περικοπές στις κοινωνικές παροχές.
Κοινωνική κρίση
Οι λόγοι της κρίσης δεν είναι όμως μόνον οικονομικοί, λέει ο Σαντιάγκο Αμπασκέλ, επικεφαλής του ιδρύματος Denaes: «Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι για την φοβερή αυτή κρίση που βιώνουμε οι οποίοι δεν γίνονται πάντα αντιληπτοί στο εξωτερικό όπου την συνδέουν με χαμηλή παραγωγικότητα κτλ. Είναι όμως και μια κρίση του κράτους και των αξιών. Πρέπει να επανεξετάσουμε την οργάνωση του κράτους. Θα είναι δύσκολο να εξέλθουμε από την κατάσταση αυτή εάν δεν δρομολογήσουμε βαθιές δημοκρατικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις και δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και άσκησης της πολιτικής».
Για κρίση αξιών κάνει λόγο και ο Φελίπε Παγέτε-Ρίβας, πρώην μάνατζερ της ΙΒΜ: «Πιστεύω ότι η κρίση δεν είναι οικονομική. Είναι μια κοινωνική κρίση με οικονομικά συμπτώματα. Είναι λάθος να ισχυρίζεται κανείς ότι βιώνουμε μια οικονομική κρίση, γιατί έτσι αποπροσανατολίζει από την πραγματικότητα. Πέσαμε θύματα της ανεξέλεγκτης κατανάλωσης, της απληστίας και του κέρδους. Είναι μια κρίση αξιών και δεν αφορά μόνον την Ισπανία, αλλά όλο τον κόσμο, και δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να μαντέψει ότι θα πλήξει και άλλες χώρες της δύσης».
Πηγή Deutsche Welle
Διαβάστε επίσης :
