Ανέφερε την θέση του ότι η χώρα μας εδώ και δεκαετίες λειτουργούσε με παθογένειες. Υιοθετώντας ένα παραγωγικό μοντέλο στηριγμένο στον αλόγιστο δανεισμό και την υπέρμετρη κατανάλωση. Που έδινε έμφαση στους μη παραγωγικούς κλάδους και δραστηριότητες. Ένα μοντέλο που οδήγησε ναι μεν σε αύξηση του ΑΕΠ, αλλά με όρους απλής μεγέθυνσης. Μια μεγέθυνση με φθορά της ανταγωνιστικότητας και υψηλό δανεισμό.
«Το ζητούμενο λοιπόν είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Είναι η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας» συνέχισε ο ίδιος και υπογράμμισε ότι η χώρα μας απώλεσε μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητάς της, λόγω της έλλειψης του αναγκαίου πολιτικού θάρρους για την υιοθέτηση των απαραίτητων διαρθρωτικών αλλαγών. Απώλεια που οδήγησε στην αύξηση του εμπορικού ελλείμματος της χώρας. Παράλληλα, ιστορικά ο όγκος των ξένων άμεσων επενδύσεων στην χώρα μας ήταν ιδιαίτερα χαμηλός λόγω του εχθρικού πολλές φορές κλίματος για τις επενδύσεις και τη βιομηχανία με την ενοχοποίηση του κέρδους και της επιχειρηματικότητας.
Το τίμημα της κρίσης που πληρώνει η χώρα ήταν βαρύ, είπε ο υφυπουργός, αλλά ο αγώνας τώρα είναι σ’ αυτό το περιβάλλον να υλοποιήσουμε σημαντικές νέες επενδύσεις, να διατηρήσουμε την θετική πορεία των εξαγωγών, προσπάθεια που απαιτεί διαρθρωτικές αλλαγές. Απαιτεί πρωτίστως την απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας και την στήριξη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων όπως π.χ. με την ιδιωτικοποίηση της μικρής ΔΕΗ.
Για την βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος έχουν αναληφθεί σοβαρές θεσμικές πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο του νέου επενδυτικού Ν.4146/2013 και βλέπουμε ήδη τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης στο επενδυτικό ενδιαφέρον τόσο μέσα στη χώρα όσο και από το εξωτερικό “όμως στόχος γι αυτή την Κυβέρνηση ήταν και είναι η διευθέτηση του μεγάλου χρέους που συσσωρεύτηκε εδώ και δεκαετίες” ειπε ο υφυπουργός και πρόσθεσε ότι η έννοια της βιωσιμότητας συνδέεται πάντα με τον Πληθωρισμό και τους ρυθμούς ανάπτυξης. Γιατί κανένα χρέος δεν είναι βιώσιμο με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
“…Βλέπουμε σε περιπτώσεις όπως η Αργεντινή τις αρνητικές συνέπειες μονομερών πρακτικών. Γενικότερα πάντως ότι όλη η Ευρώπη πλέον έχει ένα πρόβλημα συσσωρευμένου επιπέδου χρέους και επίσης αρκετά χαμηλό πληθωρισμό είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και χω μιλήσει ήδη από το 2010, για την ανάγκη του Νομισματοποίηση του Χρέους (Monetization Debt) μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ECB). Δηλαδή να δανείζεται συνολικά η Ευρωζώνη για την κάλυψη των αναγκών των κρατών-μελών. Αυτό βέβαια απαιτεί πιθανότατα ακόμα μεγαλύτερες δεσμεύσεις απ’ τα κράτη μέλη” όπως είπε ο κ. Μηταράκης. Ο ίδιος συνέχισε ότι η λύση για την Ελλάδα απαιτεί τον συνδυασμό επέκτασης της διάρκειας δανεισμού και της μείωσης των επιτοκίων. Ώστε να μειωθεί περαιτέρω η σημερινή πραγματική αξία. Ιδανικά δε, κατά τον ίδιο, είναι αυτά τα δάνεια που έχουμε πάρει απ’ το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να μπουν στην αγορά. Ώστε να μπορέσει σε συνθήκες ευημερίας η Ελλάδα να τα επαναγοράσει στην πραγματική τους αξία. Καθώς αυτό θα αποτελέσει το μεγαλύτερο κούρεμα που μπορεί να γίνει στο ελληνικό χρέος.
Διαβάστε επίσης:
Αναστέλλεται η λειτουργία των εργοστασίων ζάχαρης σε Ορεστιάδα και Σέρρες
