Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης έχουν την μεγαλύτερη έκθεση στα κρατικά ομόλογα των χωρών τους, σε σχέση με οποιαδήποτε περίοδο από τότε που ξέσπασε η κρίση στην ευρωζώνη, γεγονός που επαναφέρει τις ανησυχίες ότι οι «μοίρες» των εθνικών οικονομιών και των τραπεζών τους, είναι υπερβολικά στενά συνδεδεμένες.
Παρά τις επίσημες δεσμεύσεις των αρχών της ευρωζώνης ότι «θα σπάσουν τον φαύλο κύκλο τράπεζας-κράτους», τα κρατικά ομόλογα αντιστοιχούσαν σε σχεδόν 10% των συνολικών τραπεζικών ενεργητικών της Ιταλίας στα τέλη Αυγούστου. Το μέγεθος ήταν 6,8% αυξημένο σε σχέση με τις αρχές του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ.
Στην Ισπανία ο συντελεστής έχει αυξηθεί στο 9,5% από 6,3% στην ίδια περίοδο και στην Πορτογαλία στο 7,6% από 4,6%.
Κατά κύριο λόγο οι αυξήσεις –που εκδηλώνονται σταθερά μήνα με μήνα- αφορούν ομόλογα τα οποία έχουν εκδώσει οι εθνικές κυβερνήσεις των τραπεζών.
Οι αναλυτές –μεταξύ των οποίων και αυτοί της ΕΚΤ- προειδοποιούν ότι αυτή η κατάσταση θα μπορούσε για μια ακόμη φορά να εκθέσει τις τράπεζες και τις κυβερνήσεις σε ένα «σπιράλ από σοκ», όπως για παράδειγμα σε μια υποβάθμιση αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας.
«Οι τράπεζες με μεγάλα ανοίγματα στα εθνικά ομόλογα μπορεί να επηρεαστούν από μεγάλη μεταβλητότητα, καθώς τα ομόλογά τους θα ακολουθούν ή θα πολλαπλασιάζουν τις κινήσεις των εθνικών αξιόχρεων», εξηγεί ο Alberto Gallo της Royal Bank of Scotland. “Ορισμένες τράπεζες έχουν αγοράσει κρατικά ομόλογα που αντιστοιχούν σε 10% και πλέον των ενεργητικών τους, που σημαίνει περισσότερα από το μετοχικό τους κεφάλαιο.”
Μεταξύ 2011 και 2012 η ΕΚΤ τροφοδότησε με 1 τρισ. δολ. το τραπεζικό σύστημα, για να αποτραπεί μια χρηματοπιστωτική κρίση. Πολλές τράπεζες που θέλησαν να κερδίσουν από εύκολο “carry trade” έλαβαν τα φθηνά δάνεια της ΕΚΤ και τα επένδυσαν σε υψηλότερης απόδοσης ομόλογα που εξέδιδαν οι εθνικές κυβερνήσεις.
Τα κρατικά ομόλογα, ως ποσοστό επί των συνολικών τραπεζικών ενεργητικών της ευρωζώνης, έχουν ανέλθει στο 5,6% από 4,3% στις αρχές του 2012.
Σε αντίθεση με άλλους τύπους χρεογράφων, τα κρατικά ομόλογα δεν ενέχουν «στάθμιση κινδύνου». Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν χρειάζεται να διατηρούν κεφάλαια για την εγγύησή τους, κι αυτό είναι κίνητρο συσσώρευσης για τις πιο αδύναμες τράπεζες.
«Είναι σύμπτωμα του φαύλου κύκλου στον οποίο βρίσκονται οι μεσαίες τράπεζες της περιφέρειας», τονίζει ο κ. Gallo. “Οι ρυθμιστές τους ζητούν να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους από την μια μεριά και να δανείσουν περισσότερα από την άλλη, αλλά η αύξηση στα επισφαλή δάνεια δυσκολεύει την άντληση κεφαλαίων από την αγορά. Οπότε τα κρατικά ομόλογα, που μετριώνται ως απαλλαγμένα κινδύνου με βάση τις ρυθμίσεις της Βασιλείας ΙΙΙ και άρα είναι απαλλαγμένα συνεγγυητικών κεφαλαίων, προσφέρουν βραχυπρόθεσμη αύξηση εισοδήματος».
Ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί το πώς ακριβώς θα μεταχειριστεί η European Banking Authority στα stress tests των περίπου 150 τραπεζών που θα κάνει το ερχόμενο καλοκαίρι, αυτά τα ενεργητικά κρατικών ομολόγων.
Διαβάστε επίσης: Τρόικα: Νέα μέτρα 2 δισ.ευρώ – Στουρνάρας: Κανένα νέο μέτρο
Πηγή Euro2day
