Η αποκάλυψη αυτή, που έγινε από την Μπούντεσμπανκ κατ’ αποκλειστικότητα στο Γερμανικό Πρακτορείο, έπεται συζητήσεων εντός της χώρας σχετικά με το γιατί ο χρυσός δεν επαναπατρίζεται στην έδρα της κεντρικής τράπεζας στη Φρανκφούρτη και γιατί δεν διενεργούνται τακτικά έλεγχοι, “μήπως κάτι ‘πονηρό’ συμβεί με τον χρυσό της Γερμανίας στη Νέα Υόρκη”.
O Καρλ-Λούντβιχ Τίλε, στέλεχος της κεντρικής τράπεζας, αποκάλυψε ότι οι 1.536 τόννοι χρυσού της Γερμανίας φυλάσσονται, χωρίς καταβολή ενοικίου, σε θυρίδες του υποκαταστήματος της Fed (Ομοσπονδιακής Κεντρικής τράπεζας) στη Νέα Υόρκη, ενώ με τους ίδιους όρους άλλοι 374 τόννοι φυλάσσονται σε θυρίδες της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας.
Αντιθέτως, η Τράπεζα της Αγγλίας έχει ζητήσει να της καταβάλλεται μισό εκατομμύριο ευρώ ετησίως για να φυλά 450 τόννους γερμανικού χρυσού.
Εντός των γερμανικών συνόρων παραμένουν 1.036 τόννοι γερμανικού χρυσού, δεδομένου ότι συνολικώς το γερμανικό δημόσιο έχει στην ιδιοκτησία του 3.396 τόννους του πολυτίμου μετάλλου.
Αυτή η ποσότητα χρυσού αποτιμάται πλέον από την Παγκόσμια Τράπεζα στα 143 δισεκατομμύρια ευρώ–αξία λίγο μικρότερη από το ΑΕΠ του Πακιστάν.
Ο Τίλε χαρακτήρισε σήμερα “αλλόκοτες” τις αιτιάσεις ότι ο εκτός συνόρων γερμανικός χρυσός μπορεί να πέσει σε ξένα χέρια. “Αμέσως μετά το 2000 επαναπατρίσαμε 930 τόννους χρυσού από το Λονδίνο στη Φρανκφούρτη, λιώσαμε αυτήν την ποσότητα του πολύτιμου μετάλλου δημιουργώντας νέες ράβδους του. . . δεν μάς έλειπε κατά την παραλαβή ούτε ένα γραμμάριο”.
Για τον γερμανικό χρυσό στη Νέα Υόρκη ο αξιωματούχος αποκάλυψε ότι “θα μειωθεί μέσα στην τριετία ελαφρά η φυλασσόμενη ποσότητά του”. “Κάθε χρόνο τα ερχόμενα τρία θα επαναπατρίσουμε 50 τόννους χρυσού μας και, αφού τους λιώσουμε, θα δημιουργήσουμε νέες ράβδους”.
