Και οι πολίτες αναρωτιούνται είναι αληθινά ή μήπως …πράσινα άλογα; Είναι πραγματικές ή αποτελούν μέρος ενός επικοινωνιακού σχεδίου διαχείρισης της κρίσης και σερβιρίσματος οδυνηρών αποφάσεων;
Για παράδειγμα αναρωτιούνται αν η αντίθεση για τη μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης ή το ύψος των δόσεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στο Δημόσιο ή τα ταμεία είναι πραγματική, ουσιώδης, μεγάλη ή μήπως διογκωμένη;
Οι ως τώρα ενδείξεις φανερώνουν πως είναι υπαρκτή μεν, αλλά όχι μέχρι του σημείου του βέτο. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε να κερδίζει και μάλιστα πολύ εύκολα. Πολύ λογικό θα μου πείτε από τη στιγμή που τα δύο μέτρα δεν προσέφεραν τίποτα, τουναντίον κακό έκαναν στα έσοδα του Δημοσίου.
Στον ΕΝΦΙΑ, όμως τι έγινε; Νίκη ή ήττα; Οι εκπτώσεις όπως είδαμε ήταν γλίσχρες, σκέτη κοροϊδία θα πουν κάποιοι και τώρα ελλοχεύει ο κίνδυνος η κυβέρνηση να υποστεί μία οδυνηρή ήττα στο κοινωνικό μέτωπο. Οι πολίτες να την τιμωρήσουν θεωρώντας πως στήθηκε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, δημιουργήθηκαν εντυπώσεις, αλλά το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να ερμηνευτεί ακόμα και ως εμπαιγμός.
Χρόνος ακόμα υπάρχει. Η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε αλλαγές , σε ουσιαστικές αλλαγές αφαιρώντας τα κριτήρια που ψαλιδίζουν τις εκπτώσεις στα κενά και μη ηλεκτροδοτούμενα και αυξάνοντας το ποσοστό της μείωσης του φόρου.
Οσοι αντιτείνουν ότι θα δημιουργηθεί «τρύπα» στα έσοδα του προϋπολογισμού, η απάντηση που θα τους δώσει ο πολίτης είναι ας ψάξουν να την κλείσουν αυτοί που έχουν την εξουσία.
Ο κ. Χαρδούβελης ας μην περιοριστεί στη φράση «ο ΕΝΦΙΑ δεν είναι δικός μου», αλλά ας βρει ισοδύναμα. Αυτή είναι η δουλειά του.
Και εμείς για να μη γίνουμε κουραστικοί ας μην επαναλάβουμε λεφτά υπάρχουν στις λίστες Λαγκάρντ και άλλες και στα σεντούκια των φοροφυγάδων. Ας τολμήσει η κυβέρνηση και θα κερδίσει πολλαπλά και πολυεπίπεδα.