Με βάση τη Σύμβαση που κυρώθηκε από την ολομέλεια της Βουλής, προβλέπονται πλέον σαφέστεροι κανόνες σε όλα τα πεδία της διοικητικής συνεργασίας και ιδιαίτερα σε αυτό της ανταλλαγής των πληροφοριών (αυτόµατης, αυθόρµητης και κατόπιν αιτήσεως). Είναι δυνατό, δηλαδή, να ζητούνται πλέον όλων των ειδών οι φορολογικές πληροφορίες, ενώ το προς αίτηση κράτος δεν μπορεί να αρνηθεί την παροχή αυτών των πληροφοριών, επικαλούμενο ως μοναδικό λόγο ότι δεν έχει ίδιον συµφέρον για τις πληροφορίες ή ότι οι πληροφορίες αυτές κατέχονται από τράπεζα (τραπεζικό απόρρητο).
Πρόκειται για μια σύμβαση πολύ σημαντική, τόνισε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάννης, αιτιολογώντας πως δίνει ένα πρόσθετο εργαλείο και στη χώρα μας να προχωρήσει σε ενέργειες που έχουν σχέση με την ανταλλαγή των πληροφοριών και τον προσδιορισμό φαινομένων φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Επισήμανε ότι η Ελλάδα -με στόχο να «χτυπήσει» τις εξωχώριες εταιρείες- έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και ζητεί να υπάρχει αποκάλυψη μέχρι του τελικού δικαιούχου.
Ο αρμόδιος υφυπουργός σημείωσε, εξάλλου, ότι είναι πλέον διεθνής η τάση από τις χώρες οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως φορολογικοί παράδεισοι να προσχωρούν στις συμβάσεις ανταλλαγής πληροφοριών, καθώς έχει διαμορφωθεί μία διεθνής στρατηγική καταπολέμησης των φορολογικών παραδείσων. «Αντιλαμβάνονται οι χώρες αυτές ότι αν δεν αλλάξουν θα στερηθούν των όποιων οικονομικών ωφελημάτων έχουν από την εγκατάσταση των εταιρειών», ανέφερε.
Επίσης, µε το Πρωτόκολλο ρητά πλέον προβλέπεται ότι:
– Το προς αίτηση κράτος δεν έχει υποχρέωση να παρέχει τις ζητούμενες πληροφορίες, εάν το αιτούν κράτος δεν έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα της εσωτερικής του νομοθεσίας, εκτός εάν η προσφυγή σε τέτοια μέτρα θα ήταν δυσανάλογα δύσκολη.
– Η χρήση ή µη και ο τρόπος χρήσης πληροφοριών που ανταλλάσσονται µε βάση τη Σύμβαση και αφορούν σε ποινικές φορολογικές υποθέσεις, προβλέπεται αποκλειστικά και µόνο από την εσωτερική νομοθεσία του αιτούντος κράτους και όχι µόνο μετά από σχετική προς τούτο εξουσιοδότηση από το κράτος που παρέχει τις πληροφορίες.
– Για φορολογικές υποθέσεις αστικής φύσεως, η Σύμβαση θα έχει εφαρμογή µόνο για μελλοντικές φορολογικές περιόδους, εκτός αν άλλως συμφωνήσουν τα μέρη, ενώ για φορολογικές υποθέσεις ποινικού χαρακτήρα, θα έχει εφαρμογή και για παρελθούσες φορολογικές περιόδους, εκτός εάν ένα κράτος θέσει επιφύλαξη.
– Η Σύμβαση είναι πλέον ανοιχτή προς υπογραφή και σε τρίτα κράτη, µη µέλη του ΟΟΣΑ και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
– Τα κράτη- µέλη της ΕΕ μπορούν να εφαρμόζουν στις αμοιβαίες σχέσεις τους τις δυνατότητες διοικητικής συνδρομής που παρέχονται από τη Σύμβαση, µόνο εφόσον αυτές επιτρέπουν ευρύτερη συνεργασία από εκείνες τις δυνατότητες που παρέχονται από τους ισχύοντες ευρωπαϊκούς κανόνες.
Διαβάστε
Η απάτη με τη ρύθμιση χρεών – Μένουν εκτός 1,2 εκατομμύρια φορολογούμενοι!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι φοροπαγίδες για εισοδήματα κάτω των 5.000 ευρω – Πόσα θα πληρώσουν 2,4 εκ. φορολογούμενοι
