Η Γαλλία και η Γερμανία δίνουν μάχη για το ποιος θα επωμιστεί τον λογαριασμό της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης, καθώς το Παρίσι φοβάται ότι οι τράπεζές του θα καταλήξουν να πληρώσουν το μεγαλύτερο μερίδιο στο ταμείο διασώσεων των 55 δισ. ευρώ.
Καθώς η ΕΕ εισέρχεται σε μια, θεωρητικά, αποφασιστική εβδομάδα συνομιλιών για το κεντρικό σύστημα διαχείρισης των τραπεζικών κρίσεων, η Γαλλία πολεμάει τα σχέδια που θέλουν τον κλάδο των μεγάλων πολυεθνικών τραπεζών της να κάνει τις μεγαλύτερες εισφορές στο ταμείο κοινής ασφάλισης.
Αυτό είναι το ένα από τα πολλά σπουδαία πολιτικά ζητήματα που παραμένουν άλυτα, ενώ λίγες ημέρες απομένουν μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της Τετάρτης για την συμφωνία επί της νομοθεσίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε υπάρχει αρκετός χρόνος για να εγκριθεί πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Αν και είναι άκρως τεχνική, η διαμάχη για την τραπεζική εισφορά «ακουμπά» ορισμένα ζωτικά ζητήματα της ΕΕ: Αν θα είναι το σύστημα διασώσεων πραγματικά ευρωπαϊκό ή εντέλει μερικώς εθνικό. Τίνος το τραπεζικό σύστημα είναι πιο επικίνδυνο. Και εντέλει τίνος οι τράπεζες θα πληρώσουν περισσότερα για ασφάλιση. Η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, έχουν υποβάλλει όλες εκθέσεις επί του θέματος.
Ένας κορυφαίος διπλωμάτης δήλωσε ότι ο καταμερισμός των εισφορών προκαλεί «τεράστια έκπληξη» δεδομένου ότι είναι η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, που πρωτοστατεί στις αντιδράσεις για αύξηση των κεφαλαίων του ταμείου διασώσεων ή την επιτάχυνση της αμοιβαιοποίησής του. «Ολοι σκύβουν το κεφάλι στις γερμανικές ανοησίες, διότι θεωρούν ότι οι γερμανικές τράπεζες θα πληρώσουν πολύ περισσότερα, αλλά εντέλει αυτό δεν ισχύει. Είναι με λεφτά των γαλλικών τραπεζών που θα χρηματοδοτηθεί αυτό το πάρτι», σχολίασε ο αξιωματούχος.
Ορισμένοι ευρωβουλευτές θεωρούν ότι είναι σωστό να πληρώσουν περισσότερο οι περίπλοκες «πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν» τράπεζες. Ο Sven Giegold, Γερμανός Πράσινος που μετέχει στην διαπραγματευτική ομάδα του κοινοβουλίου, δήλωσε «άναυδος» με τις προσπάθειες κρατών μελών να χειραγωγήσουν τον υπολογισμό, δίνοντας «επιδότηση στις ριψοκίνδυνες τράπεζες».
Σε ανεπίσημη έκθεση των γαλλικών θέσεων που κυκλοφόρησε, παρατίθενται κάποιες χονδρικές εκτιμήσεις που δείχνουν τους συντελεστές της εθνικής εισφοράς, αναλόγως με την μέθοδο που χρησιμοποιείται. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι κατά πόσον ο στόχος χρηματοδότησης –που αναμένεται να καθοριστεί στο περίπου 1% των καλυμμένων καταθέσεων- θα τεθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή σε εθνικό επίπεδο.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο πολύ συγκεντρωτικός γαλλικός τραπεζικός κλάδος, με τράπεζες όπως η BNP Paribas και Société Générale, θα πρέπει να καλύψει το 21% του ταμείου, λίγο παραπάνω από τον γερμανικό κλάδο με τις μεγαλύτερες καταθέσεις.
Αντιθέτως, σε εθνικό επίπεδο, οι εισφορές των γερμανικών τραπεζών θα ανέλθουν στο 35% ενώ της Γαλλίας θα παραμείνουν στο 21%. Το Βερολίνο πάλεψε σκληρά για να περιοριστούν οι εισφορές των μεγάλων αποταμιευτικών τραπεζών του στο κεντρικό ταμείο.
Η Γαλλία ισχυρίζεται ότι αφού το ταμείο θα καθιερωθεί με εθνικές τμηματικές καταβολές που κατανέμονται σταδιακά σε διάστημα 10 ετών, θα πρέπει επίσης να αποκλιμακώνεται και το ευρωπαϊκό στοχευόμενο επίπεδο. Αν γίνει έτσι, οι γαλλικές τράπεζες θα διαθέσουν το 21% ή περίπου 11 δισ. ευρώ ενώ οι γερμανικές θα πληρώσουν 28% ή 15 δισ. ευρώ.
«Η αναφορά σε εθνικό επίπεδο στόχου κατά την διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, συνάδει με την ύπαρξη των εθνικών καταβολών», αναφέρεται στην γαλλική έκθεση, και υπογραμμίζεται ότι η πρόσβαση μιας χρεοκοπημένης τράπεζας στα ταμεία διασώσεων ποικίλει αναλόγως με την εθνική καταγωγή της.
Οι Γάλλοι αξιωματούχοι χρησιμοποιούν τα ριψοκίνδυνα ενεργητικά, ως βαρόμετρο για τις πιθανότητες κατάρρευσης και εκκαθάρισης. Αν χρησιμοποιηθούν κι άλλοι δείκτες όπως η μόχλευση ή τα επίπεδα των ομολόγων διάσωσης, οι γαλλικές εισφορές θα πρέπει να αυξηθούν παραπάνω.
Σε ξεχωριστή ανεπίσημη έκθεση θέσεων, η Ισπανία αναφέρει ότι είναι απαραίτητα τα ευρωπαϊκά επίπεδα στόχων, ώστε να μειωθεί ο κερματισμός, να είναι ίση η αντιμετώπιση των τραπεζών και να διασφαλιστεί ότι δεν θα τιμωρηθούν οι τράπεζες που εξαρτώνται από τις καταθέσεις.
Η Μαδρίτη είναι αντίθετη με την χρήση των σταθμισμένων στον κίνδυνο ενεργητικών, ως βαρόμετρο για την επικινδυνότητα, και αντίθετα θέλουν την χρήση εσωτερικών μοντέλων ως βαρόμετρο για τον καθορισμό των τραπεζικών ομολόγων που μπορούν να λάβουν κεφάλαια διάσωσης. Με αυτό τον τρόπο, θα μειωνόταν αισθητά ο αναμενόμενος «λογαριασμός» για τις ισπανικές τράπεζες.
Διαβάστε επίσης:
”Μπήκε φρένο στις πτωχεύσεις”
Από την Πέμπτη οι φορολογικές δηλώσεις – Τα… SOS για να μην καείτε
Θρίλερ ως τα ξημερώματα με την τρόικα – Καμία συμφωνία και… no comment από τον Τόμσεν
Πηγή Euro2day
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163