Η ακρίβεια στα τρόφιμα η οποία συνεχίζει να επιμένει για πάνω από 18 συνεχείς μήνες, με την ίδια σχεδόν ένταση και χωρίς να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις αποκλιμάκωσης, αποτελούν τη μεγαλύτερη πρόκληση για την κυβέρνηση, που βλέπει να πέφτουν στο κενό – ή περίπου στο κενό – όλες της οι προσπάθειες για έλεγχο των τιμών.
Ήδη λαμβάνει πρωτοβουλίες, οι οποίες πήγαν και στην Βουλή, προκειμένου να μπει ένα φράγμα στις συνεχείς αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα. Ωστόσο, υπάρχουν και οι παράγοντες της αγοράς οι οποίοι βλέπουν με διστακτικότητα τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί για την ακρίβεια και θεωρούν ότι πολύ δύσκολα θα φέρουν απτά αποτελέσματα, ενώ δημιουργούνται επιχειρήσεις δύο ταχυτήτων, με τις ελληνικές να μην μπορούν να κρύψουν τις όποιες μελλοντικές αυξήσεις επιβάλλουν, κάτι που εύκολα ή δύσκολα μπορούν να το πράξουν οι πολυεθνικές και οι εισαγωγικές.
Στην σχετική τροπολογία προβλέπονται:
• Η υποχρέωση ανακοίνωσης ανατιμήσεων προϊόντων από τα supermarket στο υπουργείο Ανάπτυξης
• Η πρωτοβουλία «Μόνιμη Μείωση Τιμής» τουλάχιστον 5% για χρονικό διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών
• Η υποχρέωση των supermarket να κοινοποιούν στο υπουργείο Ανάπτυξης τις τιμές λιανικής στα βασικά φρούτα και λαχανικά
Όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς που είναι άριστοι γνώστες του τρόπου και λειτουργεί η οικονομία και ειδικά εισαγωγικές, πολυεθνικής και η εγχώρια βιομηχανία, αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο το μέτρο της μείωσης των τιμών κατά 5%.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν μία εφάπαξ μείωση 5%, η οποία συνοδεύεται και με το αντίστοιχο καρτελάκι στο ράφι ή στο ψυγείο του σουπερμάρκετ, μάλλον δεν πρόκειται να φανεί σε ευρεία κλίμακα στα σουπερμάρκετ και αυτό διότι, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα για να αναλάβει μία επιχείρηση τέτοια ευρείας κλίμακας αλλαγή τιμών.
Και αυτό διότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορεί κάποιος να προβλέψει την πορεία των τιμών που διαμορφώνουν το τελικό κόστος, όπως οι πρώτες ύλες, οι τιμές της ενέργειας κ.α.
Ωστόσο ανέφεραν ότι επειδή πρόκειται για μία κυβερνητική πρωτοβουλία και η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων δεν θα θελήσει να πάει κόντρα στην απαίτηση αυτή, ίσως κάποιες βρουν τρόπους να δώσουν αυτή την μείωση στο ράφι, αλλά αυτή θα αφορά λίγα προϊόντα και πιθανόν όχι ευρείας κατανάλωσης.
Ένα άλλο σοβαρό θέμα που βρίσκει τις ελληνικές επιχειρήσεις σε δυσμενέστερη θέση από αυτή των εισαγωγικών και των πολυεθνικών, είναι το γεγονός οι πολυεθνικές μπορεί να αλλάζουν τα ποσοστά κέρδους με τις μητρικές, με την όποια αύξηση περιθωρίου κέρδους να περνάει στην μητρική και στην Ελλάδα να διατηρείται σταθερό το περιθώριο.
Αντίστοιχα εργαλεία έχουν και οι εισαγωγικές εταιρίες, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν οι ελληνικές βιομηχανίες και έτσι εκ των πραγμάτων να βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση.
Κατά συνέπεια όλο το πακέτο των μέτρων είναι λίγο στο αέρα και εκφράζει περισσότερο ευσεβείς πόθους, παρά μία πραγματικότητα και το όποιο φάρμακο θα έρθει μόνο από την αναστροφή της τάσης.
