Η Ελλάδα δεν μπορεί ταυτόχρονα να προχωρά σε μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίζει την κρίση με τους πρόσφυγες, θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να ζητήσει μια ελάφρυνση του χρέους της από τους Ευρωπαίους, εκτιμά ο ελληνικής καταγωγής Γερμανός πολιτικός Γιώργος Χατζημαρκάκης.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Die Welt ο Χατζημαρκάκης, πρώην ευρωβουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών (FDP) και πρώην πρόεδρος των Ελλήνων Ευρωπαίων Πολιτών, επισημαίνει ότι το βλέμμα της Ευρώπης έχει στραφεί και πάλι στην Αθήνα, καθώς γίνεται η αξιολόγηση για την πορεία του προγράμματος βοήθειας, όμως παράλληλα φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα είναι το κλειδί για την επίλυση της προσφυγικής κρίσης.
Κατά τη μίνι σύνοδο κορυφής για το προσφυγικό έγινε ξεκάθαρο ότι οι χώρες της ΕΕ επιμένουν στη Συνθήκη του Δουβλίνου, επισημαίνει ο Χατζημαρκάκης. Όμως από την άλλη, είναι προφανές ότι εξαιτίας της κρίσης η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε τα μέσα ούτε το προσωπικό για να αντιμετωπίσει τα κύματα των προσφύγων, προσθέτει.
Και την ίδια ώρα χώρες όπως η Αυστρία επιμένουν ότι προκειμένου να δοθούν νέα χρήματα στην Ελλάδα, η Αθήνα θα πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις.
Όπως εξηγεί ο Χατζημαρκάκης, ήδη γίνεται λόγος περί σύνδεσης της προσφυγικής κρίσης με το ελληνικό χρέος, τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό της Ελλάδας.
Αν λοιπόν οι Ευρωπαίοι επιθυμούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της προσφυγικής ροής, πρώτον η Αθήνα χρειάζεται τεχνική και οικονομική βοήθεια και δεύτερον μια σημαντική απομείωση του χρέους της. Με αυτό τον τρόπο, εκτιμά ο Χατζημαρκάκης, οι Έλληνες θα έχουν περιθώριο για να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις πιο αργά μεν, πιο αποτελεσματικά δε.
Από την άλλη, είναι γνωστό ότι ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτο, σύμφωνα με τους ειδικούς. Όμως πώς μπορούν να πειστούν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι; Η κορύφωση του προσφυγικού δράματος προσφέρει τώρα στους πιστωτές μια ευκαιρία για μια λογική εξήγηση γιατί πρέπει να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας: προκειμένου να περιοριστεί η εισροή προσφύγων στην Ευρώπη και να καταπνιγούν εν τη γενέσει τους ο θυμός και οι αντιπαραθέσεις που προκαλεί τόσο σε ευρωπαϊκά κόμματα, όπως οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU), αλλά και μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και των πολιτών η διαχείριση της κρίσης αυτής.
Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ